Gelukkig nieuwjaar enzo!

Liefste internetdagboek,

Ik leef nog! Er is blijkbaar een brug ingstort hier in Nepal met vele doden, maar das niet in mijn regio dus. Verder is hier alle nog in orde hoor. Het internet is nog steeds frustrerend enzo. Met kerstmis heb ik dus mijn cake uitgedeeld aan de kinders, ze waren er blij mee uiteraard. Ik heb dan nog fijntjes mogen uitleggen wat kerstmis nu eigenlijk is. Ze hebben me een kaartje gegeven en bloemekes die ze 1 voor 1 kwamen afgeven. Keilief! s avonds heb ik met Mirte en haar familie kerst gevierd op zijn Nepalees. Ze hadden een boom in de tuin omgetoverd tot kerstboom, met kaarsjes en bloemekes enzo. Onder de kerstboom hebben we dan chocolade en cake enzo gegeten. Gezellig, heus.

Wat heb ik verder nog uitgespookt? Eh... Ik hou me heel de dag bezig met de kindjes, helpen in huis, het lezen van een goed boek onder een boom in de tuin, Nepalees studeren of helpen in het conservation project van Mirte (de tuin dus). Ik lees behoorlijk veel, al 4 boeken deze maand, Marquez, Salinger, Murukami en een biografie over Bill Hicks. En ik luister zo'n 2 tot 3 uur per dag naar muziek. Vooral dan van 8 tot 10 uur als ik in bed lig. Ik begin het hier steeds meer gewoon te worden eigenlijk. Ik heb mijn dagelijkse bezigheden en de dagen gaan ongelofelijk snel voorbij.

Met nieuwjaar heb ik niet veel bijzonders gedaan. Niets eigenlijk. Thuis zou ik op stap gaan met mijn vrienden en naar het vuurwerk gaan kijken, maar hier is het allemaal anders. De mensen hier zijn boedhistisch en vieren dus pas nieuwjaar binnen enkele maanden. Hun jaartelling is ook anders, ik denk dat ze momenteel in 2064 zitten. Met nieuwjaar zelf heb ik wel een heleboel tekeningen gekregen van de kindjes, dat was wel lief. Verder was het een dag zoals de anderen.

Een paar dagen geleden ben ik naar een iets grotere stad in de buurt gegaan en ik heb er 30 paar sokken gekocht. Nee, niet voor mezelve. Ook hier is het winter dus de kinders konden wat extra warmte gebruiken. 4.5 euro voor 30 sokken leek me geen slechte deal. Als er iemand sokken wilt, stuur maar een mail hehe. Ik heb vandaag ook nog katoenen doeken gekocht en ben dan met de kinderen gaan schilderen. Oh, en ik heb ze geleerd papieren vliegers te maken! Wat ze even later met zen allen aan het proberen waren. Met de bladzijden uit hun schoolschriftjes oeps. Ik knikker, speel voetbal (of iets dat er op moet lijken), cricket, zo'n dingen allemaal.

Ik heb ook voor het eerst in mijn leven op een brommer gereden hoeraa! Best leuk om over de Nepalese landwegen te daveren terwijl ik koeien probeer te ontwijken.
Eh, nog dingen die ik wou melden... Aha, een van de meisjes van het weeshuis heft voor het eerst haar maandstonden en blijkbaar is het dan de gewoonte hier dat ze dan niet in de buurt van de keuken mag komen. Als de kinderen gaan eten, eet zij dus in haar eentje op de binnenplaats. Beetje zielig en ik was best in de war toen ik haar daar de eerste dag zag zitten op haar eentje.

Oh, en ik heb besloten me eens een maand niet te scheren om te zien of dat iets opbrengt. Momenteel zit ik al aan 3 weken, denk ik, maar ik ben de tel eerlijk gezegd een beetje kwijt. Zeggen dat ik een baard heb is wat overdreven, maar bij het juiste licht en als je dicht genoeg staat toch een beetje haha. Ik zou je een foto tonen maar tja. Nog een week en dan stop ik ermee. Het is in ieder geval wel grappig om es te proberen.

Mijn gsm-nummer dat ik de vorige keer opgaf was blijkbaar onvolledig. Dus even opnieuw: 009779806823294. Ik heb momenteel enkel nog maar naar simon een bericht kunnen sturen om een of andere reden. Ik had geantwoord op zijn sms, maar als ik naar andere mensen probeer te sturen krijg ik een foutmelding. Vreemd.

Ik zit hier trouwens ondertussen al langer dan 1 maand hoeraa! Das de langste periode dat ik ooit van huis ben weg geweest op mijn eentje. En ik ben nog steeds niet verdwaald en niets noemenswaardig kwijt gespeeld! Ik heb mijn paspoort en bankkaarten nog! Nog niet beginnen huilen van de heimwee of omdat ik het niet meer zie zitten. Nope, ik heb het hier best naar mijn zin en ik heb er alle vertrouwen in dat ik de volgende 5 maanden zonder al te veel problemen ga doorstaan. Natuurlijk mis ik mijn familie en vrienden wel es, maar nooit op de 'ik neem het volgende vliegtuig naar huis'-manier. De taalbarriere is ook wel wat lastig maar ik doe mijn best om Nepalees te leren dus dat komt wel goed.

Momenteel is het plan voor de komende maanden als volgt. Nog 2 maanden in het weeshuis blijven. dan 3 weken raften en een trekking doen. Dan 2 weken met mijn ouders en broer de toerist uithangen en dan terug 1.5 maand een project. Momenteel zijn de mensen van RCDP een project aan het zoeken voor me. De opties zijn lesgeven in een klooster, een tehuis voor staatkinderen, werken met gehandicapten of iets met fotojournalisme. Klinkt allemaal erg goed, maar ik moet meer Nepalees oefenen. Schoolkinderen kunnen verbazend goed Engels, maar bij gehandicapten of monikken ligt dat net iets anders.

Om even wat vragen te beantwoorden:

Ik sta 's morgens om 7 uur op en dan is het nog behoorlijk koud. 10 graden denk ik en overal mist. Tegen 11 uur is de mist weg en an wordt het aangenaam warm hehe. Dus dan lig ik meestal in mijn tshirt onder een boom te lezen. Tegen 6 uur wordt het donker en dus weer redelijk koud. Maar bon, als belg ben ik wel erger gewoon dus ik loop meestal in tshirt of 's avonds met een trui rond. De Nepalezen vinden het wel behoorlijk koud. Ik zit trouwens op 30 kilometer van India in de tropische zone van Nepal en de 'winter' duurt nog 2 maanden.

De mensen hier zijn dus over het algemeen boedhistisch. Ik weet niet of ze erg religieus zijn, standaard veronderstel ik. Ze vinden het wel een beetje vreemd als ik probeer uit te leggen dat ik geen religie heb. Oh, en er is een kamertje in het huis van mijn gastgezin dat dienst doet als een soort kapel. Daar gaat den bompa dan elke ochtend bidden. Oh ja, hij probeert nog elke ochtend een stuk long op te hoesten hoor. Verder dragen ze een thika, dat is een een rode stip op hun voorhoofd. Af en toe zetten ze er ook eentje op mijn voorhoofd.

De leeftijd van mijn kroost ligt tussen de 3 en 13 jaar, denk ik, en ze zijn met 29. Tis ongeveer een kwartiertje fietsen tot het dorp waar ik surf op het web. De stad waar ik ook wel es kom is een half uur per thuk-thuk van Rampur. Over zeer hobbelige wegen.

Tot zover mijn bericht! Het is vast wel lang genoeg ahum. Wanneer ik de volgende keer op het internet geraak is 'an enigma wrapped in a riddle' zoals James zou zeggen. Tot de volgende!

Bertus