Lumbini, de muur, nieuwe vrijwilligers, Manakamana, Kathmandu, ...

Heyheyhey,

Wederom een bericht van uw lokale bouwvakker. Er valt weer vanalles te melden!

Ten eerste, het bezoekje aan Lumbini, de geboorteplaats van Boedha.

Ik ben eerst samen met Mirte naar Butwal gereisd om Narayan Silwal te ontmoeten. Hij is de broer van Raj, onze Nepali leerkracht in Belgie. Echt geweldige toffe kerel. Lumbini was best wel aangenaam, erg rustgevend enzo. Ik heb de steen gezien die de exacte geboorteplaats van Boedha aangeeft. Verder zijn er ook een heleboel tempels em kloosters die ze de laatste jaren hebben gebouwd. Normaal gezien ging ik de volgende dag al terug naar het weeshuis maar het bezoek is een beetje uitegelopen. Narayan had wat extra vrijaf genomen en dus zijn we nog met de bus naar een ander bergdorpje gegaan. Op het dak van de bus wederom, nogal koud mar geweldig uitzicht! Daar een nachtje gebleven en dan de volgende dag wat rond gewandeld. Het dorp noemt Tansen en de Maoisten hebben er in 2006 een paleis opgeblazen, ook de kogelgaten zijn nu nog zichtbaar. Wat een uistapje van 1 dag moest zijn is uitgelopen tot 3 dagen, maar het was erg aangenaam door het gezelschap van Narayan. Hij is trouwens de districtbaas van een andere vrijwilligersorganisatie en heeft dus nogal veel contacten. Hij gaat me proberen te helpen bij het regelen van mijn trekking, rafting, op zoek naar een nieuw project na het weeshuis, .. Hij wil zelf een paar weken vrijaf nemen om mij en mijn familie rond te leiden. Excellent!

Verder, de muur. Schiet al aardig op! Hij is helemaal wit geschilderd en vorig weekend zijn de kinderen begonnen met de tekeningen. Wat er soms ook wel uitziet alsof het is getekend door een kind maar in ieder geval erg leuk. Er staan wat dieren op, handafdrukken, bergdorpen, bloemen, zo een dingen. Ikzelve kan voor geen meter schilderen dus ik heb me maar bezig gehouden met letters en pijltjes, de makkelijke dingen. Soms was het natuurlijk wel totale chaos. Als 30 kinderen zich op de verfpotten en borstels storten, loopt het nogal snel uit de hand haha. Fotokes komen eraan!

En nieuwe mensen! Veel zelf!
Aangekomen: 4 Portugezen, 2 duitsers en een hollandse. Vertrokken: de Zwitserse en 1 van de 4 portugezen want ze bleef maar enkele dagen. En 1 van de 2 Duitsers vertrekt ook al volgende week denk ik.

Met de Portugezen heb ik me al geweldig geamuseerd! Vorig weekend zijn we op een daguitstapje geweest naar Manakamana, een boedhistische tempel die je moet bereiken met een cable car. Eigenlijk zijn vooral de busritten op het dak het beste deel van een uitstap, wat een uitzicht hier in Nepal.. Oh, en ze willen met me gaan trekken in Anapurna en binnen een paar weken gaan we naar Chitwan National Park. De Hollandse is nog maar een paar dagen geleden aangekomen, best wel grappig dat je aan de andere kant van de wereldbol nog Nederlands kunt babbelen. De duitsers en Mirte zitten in de tuin achterin het weeshuis dus die zie ik niet zo veel.

Maar bon, nu heb ik dus een hele ploeg voor mijn plannetjes! Ze helpen bij de muur, schilderen enzo. Aangezien ik nu diegene ben die het langst in het weeshuis is geweest, kan ik ze alles uitleggen. Gisteren hebben we ook een soort speurtocht georganiseerd voor de kinderen, allenmaal super leuk.

En vandaag ben ik dus aangekomen in Kathmandu samen met Mirte. De afgelopen dagen waren er betogingen door de brandstofprijzen maar die zijn gelukkig gisteren geeindigd. Anders was onze bus niet eens kunnen vertrekken. Ik ben er in geslaagd om mijn visum nog es voor een maand te verlengen, wat trouwens betekent dat ik hier al bijna 2 maanden vertoef! Morgen gaan we naar de broer van Raj om de familie te bezoeken enzo, wordt vast leuk.

Ter conclusie, het gaat hier goed. De koude douches neem ik ondertussen fluitend, dhaal-baat is nog steeds lekker, de weeskinderen zijn geweldig, de andere volunteers zijn dolle pret en ik moet niet in mijn eentje gaan trekken!

Kwestie van te klagen, ik heb soms nog wel wat last van mijn darmen en mijn neus. Naast knuffels en kadokes heb ik mogelijk ook luizen gekregen van de kinderen. Alle weeskinderen hebben in ieder geval luizen en ik denk dat ik na 1 maand prijs heb.. Verder is de bazin van het weeshuis een biatch, haar zoon vreselijk verwend en haar vader vreselijk luidruchtig.

Ik voel me hier in ieder geval erg goed, veel geluk in het Belgenland en hou me op de hoogte van jullie avonturen he!

Tot de volgende blog of mail of telefoon!

PS: baard vs. scheermes : 0 - 1