Laatste daagjes Thamel voor de trekking

Hiephoi!

Owkee, eerst fotografie nieuws. Ik heb gebabbeld met de fotograaf en ik ben sinds deze week freelance fotograaf voor 2 agencies. Vanaf april kan ik beginnen als intern trainee in het grootste publishing agency in nepal. Nice! Ik heb echt chance hehe. Anyway, de details moeten we nog wat uitwerken maar tis al een mooi begin.

India zit ook snor, ik heb mijn visum veroverd! In de Indische ambassade krijg je geen visum, je moet het veroveren. Maar ik moet zeggen dat ik me ondanks de chaos en de anarchie enorm heb geamuseerd ginder. Beetje babbelen met de mensen, iedereen is ronduit boeiend. Zoveel mensen die al een jaar of zelf enkele jaren aan het reizen zijn. 2 avonden deze week ben ik iets gaan eten met mensen die ik had ontmoet op de ambassade. De andere aavonden ben ik iets gaan eten met de andere vrijwilligers. oh, en iemand anders van de ambassade gaat mee op trektocht. Dus dan zijn we met 7.

Vanaf maandag begint de trekking! De bustickets zijn in orde, we arriveren zondag in Pokhara. Zou uberfantastisch moeten zijn als ik de fotos van anderen zo bekijk. Oh, en mijn camera is terug in orde dus hou je maar klaar voor de volgende fotos hehe.

Verder is het hier best fijn in Thamel. Ze hebben hier een boel geweldige restaurants waardoor ik nog es iets anders als dhaal-baat heb kunnen eten. En tis best grappig om hier rond te wandelen. Op de gemiddelde dag krijg ik 10 keer hash aangeboden door de street pushers, 1 keer coke en een 3tal meisjes. Veder een beetje van travelagency tot travelagency hoppen op zoek naar de beste prijzen. Ik heb er een echt goeie gevonden ondertussen. Sympathieke kerel, goeie discounts. Ik denk dat ik alles ga regelen bij hem. Ik ben ook op zoek gegaan naar een nieuwe lens voor mijn camera. Er is een straat in Katmandu waar je de ene fotowinkel naast de andere vindt, een stuk of dertig. Dus ik heb me een uur lang geamuseerd met alle winkels af te gaan om te zien waar ik de beste discount kon krijgen. Uiteindelijk is de prijs gedaald van 20.000 naar 15.000 roepies. Maar bon, ik zal nog wel zien of ik hem uiteindelijk koop.

En ik was nog een vergeten een soort conclusie te geven na mijn tijd in het weeshuis. Als ik zo rondkijk in andere weeshuizen hier en de verhalen hoor van de andere vrijwillgers, besef ik hoe veel geluk ik had met mijn weeshuis. Echt een van de beste in Nepal denk ik. De kinderen hadden niks tekort, kregen voldoende eten, een goede opleiding enzo. De baas was niet corrupt, de kinderen werden niet mishandeld. Van andere vrijwilligers hoor ik verhalen over weeshuizen war de kinderen bijna geen eten hebben, waar ze geslagen worden. Of de vrijwilliger koopt spullen voor de kindjes, maar zodra ie weg is worden die spullen afgepakt en doorverkocht door de baas. Nope, ik had het een stuk beter. Oh, en ik ben echt dol op kinderen. Het zijn zo een schatten hehe. Eigen kinderen ga ik later met veel plezier vertroetelen. Eventuele kandidaten die hierbij willen helpen, mogen een gele briefkaart sturen naar keverzwijn@gmail.com. ;)

Tot en met 7 maart ga ik niet bereikbaar zijn per telefoon of mail, nadien laat ik zeker nog wel iets weten.