Allright!

Een mirakel! Ik ben het type dat in zijn eigen huis verdwaald maar ik ben er geraakt, inclusief al mijn bagage. De hele reis van mijn huis naar deze hostel in Kathmandu was behoorlijk lang en af en toe stresserend, maar tis gelukt!

Ik heb 8 uur gevlogen van Brussel naar Delhi, vervolgens 14 uur gewacht in de transitzone van de luchthaven en dan nog es 2 uur gevlogen naar Kathmandu. Met de vlieger landen in Kathmandu was echt ongelofelijk. De stad ligt in een soort kom, tussen de bergen en de heuvels. Van wat hoger kon je de bergen goed bekijken, echt ongelofelijk. Nadien vlogen we lager over de heuvels en over Kathmandu. Echt heel mooi.

Aangekomen in de luchthaven verliep alles best makkelijk. Het is best vreemd om je te realiseren dat je 7000 kilometer van huis staat. Met al je bezittingen in wat tassen rond je en iedereen waar je iets om geeft onbereikbaar ver weg. Niet dat ik klaag hoor, tis hier fantastisch. Mijn chauffeur stond gelukkig nog steeds te wachten op me ondanks de vertraging van 2 uur. Dan met het busje naar de hostel. Waanwinnig verkeer natuurlijk. Ze rijden hier trouwens links, dat wist ik niet eens haha.

In de hostel bijzonder vriendelijk ontvangen door de mensen van mijn Nepalese organisatie. Ze hebben ook allemaal een tweede Engelse naam, behoorlijk grappig. Ze noemen David, James en Hom (wat dus Home moet zijn, maar hij schrijft het anders haha). Even gedoucht, lekker Dhaal-baat gegeten (met mijn handen natuurlijk) en nadien in een coma gesukkeld tot 10 minuten voor het ontbijt. Ik ben ongeveer 36 uur wakker geweest (in een transitzone op zo'n bankje slapen gaat echt niet) en de nacht voor ik vertrek had ik ook maar 3 uur geslapen wegens een afscheidsfeestje. De afscheidsfeestjes van vrijdag en woensdag waren echt geweldig, merci!

Verder kan ik nog melden dat er 2 andere vrijwilligers zijn, een Hollandse en een Australische, die ik net bij het ontbijt otmoet heb. Mirte komt zondag aan. Verder zijn er blijkbaar geen vrijwilligers meer die arriveren in deze periode. De Nepalesen zijn ook echt vriendelijk. Tijdens die nacht in de transitzone was ik aan het babbelen met een Nepalees koppel en een zakenman en ik kreeg al direct naamkaartjes en uitnodigingen om op thee te komen. En de zakenman wilt me tijdens nieuwjaar rondleiden in Kathmandu. Geweldig, ik had toch nog geen plannen voor nieuwjaar. Het Nepalese koppel heeft me wat geholpen in de luchthaven. Ze hielpen mijn bagage helpen dragen en gingen alles regelen mocht mijn chauffeur er niet zijn enzo. Vriendelijke mensen.

Ik zal afronden voor nu, ik zou wel kunnen blijven doorgaan en tis pas de 2de dag in Nepal hehe. Maar als ik het even moet samenvatten in 2 woorden: "te wauwie"