zondag 1 juni 2008

Laatste dag weeshuis

Hoihoihoi!

Even een laatste verslagje over mijn laatste dag in het weeshuis in Swayambu. Normaal gezien ging ik nog wat prostituees interviewen die dag maar blijkbaar had de politie net een raid gehouden en waren een aantal van hen aangehouden. Dus het is niet kunnen doorgaan, oh well. Verder ben ik met mijn klein mannen naar Swayambunath (Monkey Temple) gewandeld. Tempels die op de top van een heuvel liggen en kinderen in een rolstoel, tis niet zo'n geweldige combinatie haha. Anyway, we hebben de rolstoeltjes naar boven geduwd via de asfaltweg en de laatste 10 minuten heb ik ze gedragen. Eerst Kamal helemaal naar boven gesleurd, toer rond de tempel, terug naar beneden, Monisha naar boven gesleurd, ditto. Ik denk wel dat ze het leuk vonden, het was de eerste keer dat ze de tempel van dichtbij zagen.

Nog wat rondgespeeld ginder en ijsjes gekocht voor heel de bende. Ikzelve heb geen ijsje gegeten uiteraard, 1 voedselvergiftiging was wel genoeg hoor.

In de loop van de dag begon het al wat moeilijk te worden. Ze hingen aan mijn armen en vonden dat ik nog een laatste nacht moest blijven enzo. Na mijn laatste dhaal-baat heb ik dan toch maar afscheid genomen. Iedereen een dikke knuffel gegeven, traditionele sjaals in ontvangst genomen. Er waren er een paar aan het huilen, maar ik kon me nog sterk houden. Tot ik afscheid moest nemen van Kamal.. Ik kwam echt heel goed overeen met dat ventje en toen ik hem zo ontroostbaar zag huilen, kon ik het ook niet meer aan. Dus heb ik een traan gelaten. Of eerder 3 emmers vol. Ok, ik heb zitten huilen als een klein meisje... En ik heb in geen 2 jaar gehuild. Man, ik zie die mannekes graag.. Ik ga absoluut mijn best doen om ze te blijven steunen en ervoor te zorgen dat ze een goede toekomst hebben. En dan binnen een paar jaar kom ik wel terug. Goh, wie weet kan Kamal dankzij fysiotherapie me dan wel tegemoet lopen, stel je voor...

Er is dus wel een soort plan om geld in te zamelen in Belgie voor diverse projecten hier in Nepal. Meer daarover later.

Tot de volgende!

Geen opmerkingen: