Oep a datte!

Oioioi,

Even terug een update!

Ik heb maandag nog es goed nagedacht over mijn verdere reisplan, alles afgewogen, alles op een rijtje gezet. Ik ga, ik ga niet, ik ga.. ik ga niet? De beslissing is dat ik niet naar China/Mongolie/Rusland ga, maar naar Thailand/Cambodja en Laos voor 7 weken.

Door alles wat er de afgelopen maanden is gebeurd in China is het gewoon geen goed idee meer om er heen te gaan. De Chinese regering maakt het me belachelijk moeilijk om aan een visum te geraken, een regio die ik wil bezoeken is getroffen door een aardbeving en modderstromen. En ik kan slechts 30 dagen ginder blijven, wat belachelijk kort is voor zo een gigantisch land. Mijn China-reisplan is hopeloos ingewikkeld en als het ergens zou mislopen zou ik mijn financiele pijngrens nogal serieus overschrijden.

Ik vind het natuurlijk wel wat kut om een plan op te geven, maar dit is wel een goede beslissing denk ik. Tis ook een reden om zeker terug te keren naar Azie en het hele continent door te reizen. Maar hey, Thailand/Cambodja/Laos is zeker geen slecht B-plan! Luxe-problemen en hun luxe-oplossingen haha. Nu kan ik naar 3 andere mooie landen, ik heb goed gezelschap (Veerle van de trekking) en er zijn geen visumproblemen hoeraa. Ik zou ook een stuk vroeger terug zijn, begin augustus ergens. Dus dan kan ik nog op zoek naar een kot, interimwerk zoeken en festivals doen!

Verder nog te melden. De verhuis naar het nieuwe weeshuis hebben we 1 dag moeten uitgestellen wegens algemene staking in Kathmandu. Leden van de Maoisten hebben een zakenman ontvoerd, gemarteld en vermoord dus was er een grote protestactie tegen de Maoisten... en geen vervoer om de kindjes te verhuizen.

Maar hoeraa, donderdag is het gelukt! Ik heb de 4 kinderen, al hun gerief en de dingen die ik had gekocht verhuisd naar het nieuwe weeshuis. Narayan zag er niet zo gelukkig uit maar het zal mij worst wezen bij wije van spreke. Kamal kon achterop de moto zitten, zijn droom! Hij zat heel de tijd te lachen en gilletjes te slaken haha. Donderdag, vrijdag en zaterdag ben ik in het weeshuis gebleven en tis in orde hoor. De disabled kids waren blij om hun oude vriendjes terug te zien en ik was een beetje ontroerd toen Kamal les kreeg van de prive-lerares. Ik ben echt blij voor die jongen. Zondag gaan 3 van hen dan naar de prive-school, ook Kamal. We gaan es proberen of ie het kan want hij heeft mentale problemen maar wie weet. Hij zal wel de enige 14-jarige zijn in de kleuterklas. Ik heb nieuwe bedden gekocht voor hen, nieuwe kleren en een schooluniform. En vandaag omdat ik ongeveer afscheid neem heb ik ze nog wat knikkers en wrestling-cards gegeven. Volgende week zaterdag kom ik nog even terug voor de laatste keer, dan moet ik echt gedag zeggen.

Wel een beetje stom dat de kuisvrouw uiteindelijk niet mee is gekomen. Ik snap er niks van want zo zou ze haar kinderen terug kunnen zien, maar ze wou niet mee naar het nieuwe weeshuis. Tja, ze is groot genoeg dus ze moet het zelf maar weten. En Narayan gaat godzijdank geen nieuw weeshuis beginnen, maar gaat een soort kaarsenfabriekje beginnen. Mij best hoor.

Verder heb ik vrijdag belachelijk veel mensen geinterviewd. 4 prostituees, een ex-drugsverslaafde en 2 Maoistenleiders! Geweldige combinatie! Maar dus eh, de prostituees. Er zit wel degelijk een soort plan achter, ik doe dit niet zomaar. Ik en de nieuwe baas van het weeshuis willen een nieuw project beginnen, met de hulp van zijn andere sponsors enzo. Het plan is om de prostituees van straat te halen, in een tehuis te plaatsen en daar krijgen ze dan de mogelijkheid een stiel te leren. Kaarsjes maken, kleren verstellen, schoonheidsalon training, thankas (traditionele schilderijen) maken, enz.. Kortom ze een training geven zodat ze een alternatief hebben om geld te verdienen. Als ze hun studie willen afmaken of er een willen beginnen kunnen ze dat ook. En diezelfde soort training willen we ook aanbieden voor gehandicapten. Fijn plan en mijn nieuwe baas heeft behoorlijk veel sponsors dus het zal wel lukken. Er is nog een plan om geld te verzamelen voro het project, maar dat zal ik de volgende keer wel es uitleggen.

We hebben dus met 4 van het gepraat. Boeiend maar best wel wrede verhalen uiteraard. Een vrouw die toen ze 21 was door haar man in de steek werd gelaten en dan in haar eentje voor haar 2 kinderen moest zorgen.. Een vrouw die tot haar 31 jaar getrouwd was en een restaurant had, maar dan ging het restaurant failliet en haar man ervandoor.. Ook 2 meisjes van 18 en 21 die thuis zijn weg gelopen. Met dit nieuwe project zouden we hen een tweede kans kunnen geven.

De ex-drugsverslaafde was 5 jaar lang zwaar verslaafd en werkt nu voor een soort rehab-organisatie. Hij gaat praten met mensen, vertelt zijn verhaal en probeert anderen te motiveren ook te stoppen. Dat was het zowat in het kort, ik heb even geen zin om het allemaal uit te typen.

En dan de 2 Maoistenleiders hehe. Normaal gezien was het er maar eentje maar hij had gezelschap meegebracht. Samen waren ze verantwoordelijk voor 1 van de 75 districten in Nepal. De dokter was sinds het begin actief bij de Maoisten en was een schoolkameraadje van de leider. Hij heeft dus zijn hele levensverhaal uit de doeken gedaan en uitgelegd wat de belangrijkste doelstellingen waren in zijn districten. Het bevrijden van de semi-slaven, land afnemen van de feudale landheren en herverdelen onder de landbouwers, de levensstandaard van het proletariaat verbeteren. Gelijke rechten voor alle mensen ongeacht hun geloof, kaste of geslacht. Ehm, als ik het allemaal moet uit typen zit ik hier morgen nog.. Even in het kort dus. We hebben nog gebabbeld over wat communisme vooor hem betekent (vrijheid zei hij, wat ik altijd wat tegenstrijdig vind), over andere communistische regimes (Hij vond dat ze fouten hebben gemaakt. De baas van de YCL daarentegen vond Pol Pot wel "nen toffe"). Over vrijheid van meningsuiting en persvrijheid (een maximaal vrijheid, niet totaal. beetje zorgwekkend) Over het geweldadige imago en of geweld nodig voor de revolutie (Hij zei dat leden van zijn partij fouten hebben begaan en dat ze probeerden het geweld onder controle te krijgen. Anderzijds vond ie wel dat geweld soms nodig is voor de revolutie.) Hij heeft me ook uitleg gegeven over diverse geweldadige incidenten die de laatste maanden hebben plaats gevonden. Wat erg boeind was.

Over het algemeen was ie een stuk minder griezelig als de leider van de YCL. Zijn basis ideeen zijn best goed, de levensstandaard van delandbouwers verbeteren enzo. Vrijheid voor iedereen. Maar sl je dan wat dieper graaft..En de manier waarop het gebeurt is een andere zaak. Een maximum level voor de vrijheid van meningsuiting, de ontelbare geweldadige incidenten, .. Tis zorgwekkend als je dan denkt aan voorgangers als Pol Pot en zijn vriendjes. Anyway, hij beweerde dat de partij een aan de Nepalese situatie aangepaste versie van het communisme hanteert en dat ze een stuk progressiever zijn dan andere regimes. Toen ik vertelde over de socialistische partij in Belgie en iets vermelde over homos in Belgie (geen discriminatie en huwelijken enzo) was ie wel geschokt. Hij is Christen en in zijn ogen zijn homos onrein, een schande, schadelijk voor de maatschappij, verspreiden ze HIV enzo. Dus eh, daar waren we het behoorlijk over oneens. Vrijheid en gelijke rechten voor iedereen, of toch niet iedereen blijkbaar.

Verder nog te melden. Dinsdag ga ik canyoning doen, woensdag en donderdag raften! De vlieger naar Thailand vertrekt 2 of 3 juli, maandag moet ik nog even een ticket boeken. Volgende week zaterdag gaan we terug een lading prostituees interviewen en mogelijke wat dugdealers als het lukt. Als ik zo bedenk wat ik tijdens een standaardweek in Belgie uitvoer is dit toch wel een stuk boeiender haha.

Tot de volgende!