Driewerf India!!!

Oioioi!

De 2 weekjes India waren enorm snel voorbij. Te kort, helaas! Maar hey, het was in ieder geval boeiend. Man, man, India is een beest. Erg lelijk, erg mooi, fascinerend...

Sinds het vorige bericht ben ik erin geslaagd de Taj Mahal te zien! On-ge-lofe-lijk!! Ik had hoge verwachtingen en die zijn zeker ingelost. Mooiste gebouw dat ik ooit heb gezien, stuk beter dan Manneke Pis als nationaal monument. Na de Taj Mahal zijn we nog naar Fatephur Skikrid geweest, een soort verlaten stad buiten Agra met een groot paleis ende moskee. Is nice!

's Avonds de nachttrein richting Allahabad waar ik de vergissing heb gemaakt wat te eten op de trein. Yikes! 2 dagen ziek geweest bweh. Maar we hebben we grappig volk leren kennen. Er zat een soort guru in onze cabine, die ons een plaats in zijn huis aanbood enzo. Nu ik het zo schrijf klinkt het wel ietwat vreemd, maar het was allemaal dik in orde hoor. Hij heeft ons een kamer in zijn huis geven, we konden er eten, douchten, zijn internet gebruiken, naar huis bellen, .. Zijn chauffeur heeft ons rondgereden in Allahabad en hij heeft, uiteraard, onze toekomst voorspeld door onze handen te lezen. Zit wel snor blijkbaar. Ik ga 2 keer trouwen en ik krijg 2 kinderen. Hij zei nog dat ik sterke handen had hehe en dat ik een self-made man ben. Hij heeft ook wel gezegd dat ik veel met mijn handen werk , dus hij zal wel niet alles correct voorspellen ahum. We hebben wat geld achtergelaten voor zijn chauffeur maar verder was het allemaal gratis hoeraa. Allahabad zelve was ook best geweldig. Er is een plek waar de Ganges 2 andere rivieren ontmoet, erg heilig blijkbaar. Dus zijn er tienduizend Indiers die met een bootje de exacte plek proberen te bereiken. Ongelofelijk om langs de over te wandelen!! Al die mensen die zich staan te wassen, mediteren, zich kaalscheren, ... Ik was zelf lichtelijk geschokt ahum. Al die bedelaars, misvormde mensen, sadhus, .. Een beetje teveel voor Corneel. Maar echt wel heel erg fascinerd, blij dat ik er geweest ben.

Na afscheid te nemen hebben we dan de bus richting Varenasi genomen. Den 21ste was het Holi-festival, maar die dag was best nog wel rustig. Beetje rondgewandeld langs de ghats aan de Ganges. Dat zijn dus terrassen en trapjes naar de rivier toe waar mensen zich wassen, mediteren, rondhangen, ... Er zijn ook 'burning ghats' waar ze de lijken openbaar cremeren. Beetje luguber. 's Avonds hebben we ook een boottochtje gedaan langs de rivier, levend opgevreten door muggen! De volgende dag was het dan colourfestival, complete waanzin haha! Helemaal ingekleurd door de Indiers, ik heb nog altijd rode verf in mijn haar!! Iedereen op straat was wel straalbezopen, of ze hadden bhang lassi gedronken (een soort marihuana-milkshake haha). Het was nogal gevaarlijk buiten voor vrouwen, aangezien de venten nogal gefrustreerd doen en elke vrouw die ze tegenkomen in de tieten proberen te knijpen. Dus Cristina is 5 minuten buiten het hotel geweest en Rita helemaal niet ahum. Ik was vooral blij dat ik me niet geschoren had ahum.

Vervolgens 26 uur lang op de trein, jeep en bus en ik was terug in Kathmandu! Voelde een beetje aan als thuiskomen hehe. Het vervelende aan India is dat je geen moment rust hebt, iedereen valt je lastig en wilt wat hebben of verkopen. Maar super veel te zien en te doen! En ik kon er geweldig veel eten voor amper 2 euro, dus ikke tevreden.

In other randon news, ik heb ondertussen terug verenigd met mijn familie voor de komende 2 weken maar daar zal ik wel es een andere blog over maken volgende week. Enne, de bungeesprong heb ik niet kunnen doen omdat de 2 Portugese meisjes te ziek waren en Erik te blut. Dus de volgende keer dan maar. Verder nog even proficiat aan onze nieuwe regering! Of is ie al gevallen ondertussen? En ik ben de '100 dagen van huis'-grens gepasseerd zonder ongelukken, applausje voor mezelve!

Fotokes:



De rest staat hier . Er moeten nog foto's bijkomen, maar eerst moet ik een computer vinden met een DVD-lezer. En jawel, meestal ben ik niet zo voor internet-socializing maar ik moet toegeven dat Facebook best handig. Dus u moge me toevoegen, mocht dat al niet gebeurd zijn.

Tot de volgende!