Nieuwe projecten!

Liefste internetdagboek

Ik ben beter hoor! Ik ben vandaag nog es terug geweest in het ziekenhuis voor een check-up en gezond verklaard! Ze hebben me nog wat extra medicijnen mee gegeven en ik ben erin geslaagd een gratis medical check-up te regelen voor de kindjes van mijn nieuwe weeshuis. De rolstoelen die ik onder mijn trui had verstopt heb ik wel aan de receptie terug moeten afgven, verdorie!

Ik ben dus gisteren begonnen in een nieuw weeshuis! Tis wel een stuk anders als toen in Rampur ahum. Daar was het echt wel een 5-sterren weeshuis. Nu zit ik bij 13 kindjes waarvan er 3 gehandicapt zijn. Behoorlijk zwaar gehandicapt eigenlijk. 2 lachen constant, nummer 3 huilt constant en ze zitten alle 3 in een rolstoel. Bon, een tuinstoel op wielen, letterlijk. Gisteren kwam ik de kleinste tegen in de gang, halfnaakt, toen ie zich over de vloer richting wc aan het slepen was. Dan weet je toch wel even niet wat te doen hoor. Het is er nogal piepklein, geen voorzieningen, noppes eigenlijk. Vannacht heb ik de kamer gedeeld met de kinderen, vanaf morgen heb ik mijn eigen kamer denk ik. Geen gastgezin dus, ik blijf in het proecjt zelve. Een douche heb ik niet deze keer, wassen aan de waterton! En het weeshuis ligt buiten Kathmandu dus ik moet een half uur op de bus tot Thamel en een klein uur tot kantipur Publications.

Maar hey, de kinders zijn natuurlijk superlief en er zijn uitdagingen genoeg. Naast een gratis medical check-up heb ik ook gratis kinderboeken kunnen regelen in een boekenwinkel in Thamel. Alle bon, ik mag ze volgende week toch komen afhalen. Ook volgende week ga ik nog langs bij de Rotary Club om te zien of ik niks gratis kan losprutsen hoeraa. Verdere plannen, een rolstoelramp laten ineen zetten, wat educatieve posters voor tegen de muur te plakken, op het einde mijn fotos laten afdrukken voor tegen de muur, wat speelgoed, ... Ik hoop dat ik toch een ster kan toevoegen aan dit weeshuis tegen dat ik vertrek binnen 6 weken. Ook best wel weer grappige situaties hehe. Kinderen die verwonderd naar wc-papier staren en me vragen wat het is, het "bureau" van de "chairman" dat tegelijkertijd mijn slaapkamer is, ...

Maar bon, ik werk dus semi halftijds in het weeshuis. De rest van de tijd kan ik werken als fotojournalist. Tis wel erg laidback haha. Ik mag komen wanneer ik wil, als ze een assignment hebben kan ik dat doen, de rest van de tijd moet ik mijn plan maar trekken. Maar bon, mij best hoor. Ik zal wel zelfstandig fotos maken. En nu kan ik ze tenminste uploaden bij hen zodat ze hopelijk gepubliceerd worden. Dus ik schat dat ik 3-4 dagen per week in het weeshuis werk en de rest als fotojournalist. En een een vrije dag per week mss.

Verder ben ik me volop aan he voor bereiden voor de verdere reis, maar af en toe toch obstakels ahum. Bijvoorbeeld, sinds vandaag blijkt dat de Chinese ambassade in Kathmandu geen visums meer uitdeelt in Nepal! En dan om de schitterende reden dat we te dicht tegen Tibet liggen en er dus veel Tibetaanse vluchtelingen in Nepal zijn. KUT. Behoorlijk gigantisch obstakel eigenlijk... Maar bon, ik laat me niet ontmoedigen, Ik ga er even een weekje over nadenken, maar ik heb al nagevraagd hoeveel een ticket naar Bangkok in Thailand kost. Daar kan ik dan een weekje blijven terwijl ik een Chinees visum regel, en dan de vlieger op naar een of andere Chinese stad. En ik kan het zo regelen dat als blijkt dat ik ook daar geen visum krijg, ik nog vlug terug kan naar Nepal voor mijn vlucht naar Belgie te halen. Want die kan ik dus niet afzeggen spijtig genoeg.

Veel te veel te doen op te weinig tijd. 6 weken gaat echt zo om zijn.

Tot de volgende!