De muur van het weeshuis, voor..
.. En na het werk!
De kikker van Holly
De kraai van Eric
Een god van Santosh
Mijn eigen meesterwerk haha
Ikke en Suraj
De grootvader!
Mohan, noemt me altijd sexy darling hehe
Het weeshuis met Rita op de voorgrond
zaterdag 23 februari 2008
Willekeurige foto's!
Jawel, een hagedis.
Voor de 2de keer op de olifant. Ik ben de witte stip! Inzoomen helpt.
Olifantjes voederen
Rhino's in Chitwan National Park
Een voorbeeld van de geweldige mensen die ik ontmoet. De kerel rechts van me heet Jean Beliveau en hij is al 8 jaar aan het rondwandelen! Zijn doel is heel de wereld rondstappen voor de vrede en hij moet nog 4 jaar wandelen. Hij heeft al 36 paar schoenen versleten, Nepal is zijn 51ste land en in het begin liep ie zelf! Hij heeft eerst 2000 kilometer gelopen, elke dag een marathon als het ware. Zijn vrouw komt hem elk jaar 3 weken vergezellen. Oh, en zijn website is www.wwwalk.org Ongelofelijke kerel.
Veerle uit Belgie, met haar nieuwe echtgenoot! Beetje moelijk leesbaar maar er staat 'Just Married' op het bordje
Een beetje willekeurig maar ik vond het wel mooi
vrijdag 22 februari 2008
Laatste daagjes Thamel voor de trekking
Hiephoi!
Owkee, eerst fotografie nieuws. Ik heb gebabbeld met de fotograaf en ik ben sinds deze week freelance fotograaf voor 2 agencies. Vanaf april kan ik beginnen als intern trainee in het grootste publishing agency in nepal. Nice! Ik heb echt chance hehe. Anyway, de details moeten we nog wat uitwerken maar tis al een mooi begin.
India zit ook snor, ik heb mijn visum veroverd! In de Indische ambassade krijg je geen visum, je moet het veroveren. Maar ik moet zeggen dat ik me ondanks de chaos en de anarchie enorm heb geamuseerd ginder. Beetje babbelen met de mensen, iedereen is ronduit boeiend. Zoveel mensen die al een jaar of zelf enkele jaren aan het reizen zijn. 2 avonden deze week ben ik iets gaan eten met mensen die ik had ontmoet op de ambassade. De andere aavonden ben ik iets gaan eten met de andere vrijwilligers. oh, en iemand anders van de ambassade gaat mee op trektocht. Dus dan zijn we met 7.
Vanaf maandag begint de trekking! De bustickets zijn in orde, we arriveren zondag in Pokhara. Zou uberfantastisch moeten zijn als ik de fotos van anderen zo bekijk. Oh, en mijn camera is terug in orde dus hou je maar klaar voor de volgende fotos hehe.
Verder is het hier best fijn in Thamel. Ze hebben hier een boel geweldige restaurants waardoor ik nog es iets anders als dhaal-baat heb kunnen eten. En tis best grappig om hier rond te wandelen. Op de gemiddelde dag krijg ik 10 keer hash aangeboden door de street pushers, 1 keer coke en een 3tal meisjes. Veder een beetje van travelagency tot travelagency hoppen op zoek naar de beste prijzen. Ik heb er een echt goeie gevonden ondertussen. Sympathieke kerel, goeie discounts. Ik denk dat ik alles ga regelen bij hem. Ik ben ook op zoek gegaan naar een nieuwe lens voor mijn camera. Er is een straat in Katmandu waar je de ene fotowinkel naast de andere vindt, een stuk of dertig. Dus ik heb me een uur lang geamuseerd met alle winkels af te gaan om te zien waar ik de beste discount kon krijgen. Uiteindelijk is de prijs gedaald van 20.000 naar 15.000 roepies. Maar bon, ik zal nog wel zien of ik hem uiteindelijk koop.
En ik was nog een vergeten een soort conclusie te geven na mijn tijd in het weeshuis. Als ik zo rondkijk in andere weeshuizen hier en de verhalen hoor van de andere vrijwillgers, besef ik hoe veel geluk ik had met mijn weeshuis. Echt een van de beste in Nepal denk ik. De kinderen hadden niks tekort, kregen voldoende eten, een goede opleiding enzo. De baas was niet corrupt, de kinderen werden niet mishandeld. Van andere vrijwilligers hoor ik verhalen over weeshuizen war de kinderen bijna geen eten hebben, waar ze geslagen worden. Of de vrijwilliger koopt spullen voor de kindjes, maar zodra ie weg is worden die spullen afgepakt en doorverkocht door de baas. Nope, ik had het een stuk beter. Oh, en ik ben echt dol op kinderen. Het zijn zo een schatten hehe. Eigen kinderen ga ik later met veel plezier vertroetelen. Eventuele kandidaten die hierbij willen helpen, mogen een gele briefkaart sturen naar keverzwijn@gmail.com. ;)
Tot en met 7 maart ga ik niet bereikbaar zijn per telefoon of mail, nadien laat ik zeker nog wel iets weten.
Owkee, eerst fotografie nieuws. Ik heb gebabbeld met de fotograaf en ik ben sinds deze week freelance fotograaf voor 2 agencies. Vanaf april kan ik beginnen als intern trainee in het grootste publishing agency in nepal. Nice! Ik heb echt chance hehe. Anyway, de details moeten we nog wat uitwerken maar tis al een mooi begin.
India zit ook snor, ik heb mijn visum veroverd! In de Indische ambassade krijg je geen visum, je moet het veroveren. Maar ik moet zeggen dat ik me ondanks de chaos en de anarchie enorm heb geamuseerd ginder. Beetje babbelen met de mensen, iedereen is ronduit boeiend. Zoveel mensen die al een jaar of zelf enkele jaren aan het reizen zijn. 2 avonden deze week ben ik iets gaan eten met mensen die ik had ontmoet op de ambassade. De andere aavonden ben ik iets gaan eten met de andere vrijwilligers. oh, en iemand anders van de ambassade gaat mee op trektocht. Dus dan zijn we met 7.
Vanaf maandag begint de trekking! De bustickets zijn in orde, we arriveren zondag in Pokhara. Zou uberfantastisch moeten zijn als ik de fotos van anderen zo bekijk. Oh, en mijn camera is terug in orde dus hou je maar klaar voor de volgende fotos hehe.
Verder is het hier best fijn in Thamel. Ze hebben hier een boel geweldige restaurants waardoor ik nog es iets anders als dhaal-baat heb kunnen eten. En tis best grappig om hier rond te wandelen. Op de gemiddelde dag krijg ik 10 keer hash aangeboden door de street pushers, 1 keer coke en een 3tal meisjes. Veder een beetje van travelagency tot travelagency hoppen op zoek naar de beste prijzen. Ik heb er een echt goeie gevonden ondertussen. Sympathieke kerel, goeie discounts. Ik denk dat ik alles ga regelen bij hem. Ik ben ook op zoek gegaan naar een nieuwe lens voor mijn camera. Er is een straat in Katmandu waar je de ene fotowinkel naast de andere vindt, een stuk of dertig. Dus ik heb me een uur lang geamuseerd met alle winkels af te gaan om te zien waar ik de beste discount kon krijgen. Uiteindelijk is de prijs gedaald van 20.000 naar 15.000 roepies. Maar bon, ik zal nog wel zien of ik hem uiteindelijk koop.
En ik was nog een vergeten een soort conclusie te geven na mijn tijd in het weeshuis. Als ik zo rondkijk in andere weeshuizen hier en de verhalen hoor van de andere vrijwillgers, besef ik hoe veel geluk ik had met mijn weeshuis. Echt een van de beste in Nepal denk ik. De kinderen hadden niks tekort, kregen voldoende eten, een goede opleiding enzo. De baas was niet corrupt, de kinderen werden niet mishandeld. Van andere vrijwilligers hoor ik verhalen over weeshuizen war de kinderen bijna geen eten hebben, waar ze geslagen worden. Of de vrijwilliger koopt spullen voor de kindjes, maar zodra ie weg is worden die spullen afgepakt en doorverkocht door de baas. Nope, ik had het een stuk beter. Oh, en ik ben echt dol op kinderen. Het zijn zo een schatten hehe. Eigen kinderen ga ik later met veel plezier vertroetelen. Eventuele kandidaten die hierbij willen helpen, mogen een gele briefkaart sturen naar keverzwijn@gmail.com. ;)
Tot en met 7 maart ga ik niet bereikbaar zijn per telefoon of mail, nadien laat ik zeker nog wel iets weten.
dinsdag 19 februari 2008
DHAAARRR
Hiephoi!
Alles goed ginder in ons Belgenland? Met mij gaat alles prima hoor. Momenteel zit ik in Thamel, de toeristenwijk van Kathmandu. Dus snel internet hoeraa!
Zaterdag was mijn laatste dag weeshuis! Een beetje spijtig natuurlijk, maar bon, aan alles komt een einde. Ik heb de kindjes wat afscheidscadeautjes gegeven; noodverlichting (aangezien er 50 uur per week geen power is) en de fotoboeken die ik meehad over Belgie. En ik heb dan op mijn beurt bloemekes, tekeningen en een certificaat gekregen. En een super-sized thika hehe. Gap was aan het huilen toen ik wegging, maar ik denk dat ie gewoon weer es was gevallen ofzo.
Zaterdag hebben we dan een soort afscheids-bbq gehouden in het hotel bij Chitwan National Park. Dus ons groepje van 8 vrijwilligers (een Duits meisje is naar huis gevlogen omdat haar grootmoeder ziek is), nog 7 andere vrijwilligers en een handjevol zatte Nepalezen. En ik heb het georganiseerd! Best wel grappig eigenlijk. Ik heb zelf de prijs van de bbq van 450 rs naar 200 kunnen verlagen na 3 telefoontjes. Ook de trekking probeer ik te organiseren voor de groep die met me meegaat (momenteel ikke, Eric de portugees, Mirte , een Engels meisje, Veerle uit Belgie en een Hollander). De twee Portugese meisjes zijn met RCDP gaan trekken, maar ik ga nadien met hen naar India. Maar tis dus zonder trekkingorganisatie, gids of porters. En de reglementen veranderen nogal vaak. Ik ben nu constant bezig met rondhoppen in Ktm om alles uit te vissen over formulieren en documenten. Onze hoteleigenaar heeft nog even fijntjes geprobeerd ons een gids aan te smeren door doodleuk te liegen. Hij zei dat er een nieuwe regel was waardoor je een TIMS-formulier moest hebben, wat je niet kan krijgen zonder gids. Maar hij kon uiteraard wel een goedkope trekking voor ons regelen... Ik heb het gaan navragen bij het Tourist Information Center en je kan het TIMS-formulier gratis en zonder gids krijgen. Toffe kerel die hotelbaas.
De India-reis komt ook in orde denk ik, ik ben maandag naar de Indische ambassade gegaan. Mild madness haha. Totale chaos ende anarchie maar het is gelukt! Ik was er om 07.20 en ik was nr. 4 in de rij. De eerste in de rij was er al van 3 uur 's nachts haha. Bon, normaal gezien moesten we een nummerke trekken, maar dat was afgeschaft die dag. Dus eerst een uur gewacht, dan naar binnen, nog es een half uur wachten en toen gingen plots de loketten open. Nu ja, het loket. Het resulteerde in ieder geval in chaos, plots stond er 50 man voor me, de soldaten werden nogal aggresief, de formulieren die ik moest invullen waren niet eens aanwezig! Maar hey, ik had zitten babbelen met de mensen rond me toen ik nog in de rij stond en we zijn erin geslaagd ons plaatsje terug te veroveren. En een formulier te vinden! Dus via wat geluk stond ik terug als 4de in de rij. En ik heb een Australier opzij geduwd. Nadien moest ik nog een half uur wachten om te betalen omdat de bediende aan het ontbijten was. Na 3 uur stond ik terug buiten! Donderdag nog es terug voor de grande finale, maar ik ga samen met 2 toffe Amerikanen dus ik heb in ieder geval gezelschap.
De reis van mijn ouders zal ook wel gaan lukken. Ik ben bezig met alle shops af te gaan om te zien waar ik het goedkoopst een mountain-flight naar Mt. Everest kan regelen. Verder moet ik niks regelen, we zoeken wel hotels enzo ter plekke.
Oh, en morgen heb ik een afspraak met een van de belangrijkste fotografen in Nepal haha. Hij is de baas van de belangrijkste onafhankelijke Publication-company in Nepal. Hopelijk kan ie me helpen voor een nieuw project. En als dat niet lukt kan ik nog langsgaan bij een andere media-organisatie. Leve mijn Nepalese contacten!
Kort samengevat, de komende 7 weken worden complete waanzin, eerst alles regelen in Ktm en een paar dagen werken in een ander weeshuis, dan 11 dagen trekken in de Anapurna (en mijn camera zou vandaag gerepareerd moeten zijn), dan een bungee-sprong (ik heb er een nachtmerrie over gehad vannacht!), dan 13 dagen India (Holi-festival in Varenasi, de Taj!), dan 14 dagen met mijn ouders door Nepal cruisen, en vlak nadien beginnen met mijn nieuw project (fotojournalisme of gehandicapten, RCDP is bezig met een gehandicaptenproject te zoeken).
Verder nog te melden: de boeken en films zijn waanzinning goedkoop in Thamel dus ik moet me serieus inhouden om niet alles te kopen. 25 films voor 2 euro! Steven, maak dat je hier bent! Erg fake uiteraard, ik denk dat je hier niet eens een echte dvd kan vinden. Oh, en ik ben met Valentijn naar de cinema geweest! Samen met Eric en een Engels meisje! Geweldige ervaring hehe. De film noemde DHAAARRRR of zoiets, een 3 uur lange actiefilm. Ongelofelijk, meer sound-effects dan dialoog, onvoorstelbaar slechte special effects, .. De acteurs, het verhaal, .. Ik heb 3 uur lang zitten lachen hehe. Alles was gewoon fout aan die film. Het publiek was ook wel tof, spuwen in de gangen, roepen naar het scherm als ze het oneens waren, .. En 2 minuten voor het einde ging het licht aan en begon iedereen door te gaan. Huh? Ik heb ook al de volgende film gevonden die ik wil zien, de poster was alvast fantastisch. Er stak een mes in de titel en een van de letters was een kalasjnikov, veelbelovend dus. Steven jongeman, ik denk dat ik je verjaardagscadeau al heb gevonden. :)
En om af te sluiten. Er zijn rellen in het zuiden van het land, 150 gewonden en een dode. Het heeft allemaal te maken met het tekort aan brandstof. Ook in Kathmandu merk je het wel. Enorme files aan de tankstations, taxi-chauffeurs die meer geld willen, bussen die niet meer rijden waardoor de overige bussen enorm vol zitten, ... En stakingen, gisteren was er eentje in Kalanki waardoor ik uit mijn bus moest stappen. Een van de tankwagens stond op straat met een ingeslagen voorruit, nogal veel mensen en soldaten errond. Maar hey, nog geen reden tot zorgen hoor.
Tot zover mijn bericht. Alles dus goed hier. Ik amuseer me met mijn internationale compadres en ik begin erg goed te wodren in Engels. Zelf mijn gedachten zijn nu in het Engels, wat eigenlijk wel vreemd is.
Groenten!
Bert
Alles goed ginder in ons Belgenland? Met mij gaat alles prima hoor. Momenteel zit ik in Thamel, de toeristenwijk van Kathmandu. Dus snel internet hoeraa!
Zaterdag was mijn laatste dag weeshuis! Een beetje spijtig natuurlijk, maar bon, aan alles komt een einde. Ik heb de kindjes wat afscheidscadeautjes gegeven; noodverlichting (aangezien er 50 uur per week geen power is) en de fotoboeken die ik meehad over Belgie. En ik heb dan op mijn beurt bloemekes, tekeningen en een certificaat gekregen. En een super-sized thika hehe. Gap was aan het huilen toen ik wegging, maar ik denk dat ie gewoon weer es was gevallen ofzo.
Zaterdag hebben we dan een soort afscheids-bbq gehouden in het hotel bij Chitwan National Park. Dus ons groepje van 8 vrijwilligers (een Duits meisje is naar huis gevlogen omdat haar grootmoeder ziek is), nog 7 andere vrijwilligers en een handjevol zatte Nepalezen. En ik heb het georganiseerd! Best wel grappig eigenlijk. Ik heb zelf de prijs van de bbq van 450 rs naar 200 kunnen verlagen na 3 telefoontjes. Ook de trekking probeer ik te organiseren voor de groep die met me meegaat (momenteel ikke, Eric de portugees, Mirte , een Engels meisje, Veerle uit Belgie en een Hollander). De twee Portugese meisjes zijn met RCDP gaan trekken, maar ik ga nadien met hen naar India. Maar tis dus zonder trekkingorganisatie, gids of porters. En de reglementen veranderen nogal vaak. Ik ben nu constant bezig met rondhoppen in Ktm om alles uit te vissen over formulieren en documenten. Onze hoteleigenaar heeft nog even fijntjes geprobeerd ons een gids aan te smeren door doodleuk te liegen. Hij zei dat er een nieuwe regel was waardoor je een TIMS-formulier moest hebben, wat je niet kan krijgen zonder gids. Maar hij kon uiteraard wel een goedkope trekking voor ons regelen... Ik heb het gaan navragen bij het Tourist Information Center en je kan het TIMS-formulier gratis en zonder gids krijgen. Toffe kerel die hotelbaas.
De India-reis komt ook in orde denk ik, ik ben maandag naar de Indische ambassade gegaan. Mild madness haha. Totale chaos ende anarchie maar het is gelukt! Ik was er om 07.20 en ik was nr. 4 in de rij. De eerste in de rij was er al van 3 uur 's nachts haha. Bon, normaal gezien moesten we een nummerke trekken, maar dat was afgeschaft die dag. Dus eerst een uur gewacht, dan naar binnen, nog es een half uur wachten en toen gingen plots de loketten open. Nu ja, het loket. Het resulteerde in ieder geval in chaos, plots stond er 50 man voor me, de soldaten werden nogal aggresief, de formulieren die ik moest invullen waren niet eens aanwezig! Maar hey, ik had zitten babbelen met de mensen rond me toen ik nog in de rij stond en we zijn erin geslaagd ons plaatsje terug te veroveren. En een formulier te vinden! Dus via wat geluk stond ik terug als 4de in de rij. En ik heb een Australier opzij geduwd. Nadien moest ik nog een half uur wachten om te betalen omdat de bediende aan het ontbijten was. Na 3 uur stond ik terug buiten! Donderdag nog es terug voor de grande finale, maar ik ga samen met 2 toffe Amerikanen dus ik heb in ieder geval gezelschap.
De reis van mijn ouders zal ook wel gaan lukken. Ik ben bezig met alle shops af te gaan om te zien waar ik het goedkoopst een mountain-flight naar Mt. Everest kan regelen. Verder moet ik niks regelen, we zoeken wel hotels enzo ter plekke.
Oh, en morgen heb ik een afspraak met een van de belangrijkste fotografen in Nepal haha. Hij is de baas van de belangrijkste onafhankelijke Publication-company in Nepal. Hopelijk kan ie me helpen voor een nieuw project. En als dat niet lukt kan ik nog langsgaan bij een andere media-organisatie. Leve mijn Nepalese contacten!
Kort samengevat, de komende 7 weken worden complete waanzin, eerst alles regelen in Ktm en een paar dagen werken in een ander weeshuis, dan 11 dagen trekken in de Anapurna (en mijn camera zou vandaag gerepareerd moeten zijn), dan een bungee-sprong (ik heb er een nachtmerrie over gehad vannacht!), dan 13 dagen India (Holi-festival in Varenasi, de Taj!), dan 14 dagen met mijn ouders door Nepal cruisen, en vlak nadien beginnen met mijn nieuw project (fotojournalisme of gehandicapten, RCDP is bezig met een gehandicaptenproject te zoeken).
Verder nog te melden: de boeken en films zijn waanzinning goedkoop in Thamel dus ik moet me serieus inhouden om niet alles te kopen. 25 films voor 2 euro! Steven, maak dat je hier bent! Erg fake uiteraard, ik denk dat je hier niet eens een echte dvd kan vinden. Oh, en ik ben met Valentijn naar de cinema geweest! Samen met Eric en een Engels meisje! Geweldige ervaring hehe. De film noemde DHAAARRRR of zoiets, een 3 uur lange actiefilm. Ongelofelijk, meer sound-effects dan dialoog, onvoorstelbaar slechte special effects, .. De acteurs, het verhaal, .. Ik heb 3 uur lang zitten lachen hehe. Alles was gewoon fout aan die film. Het publiek was ook wel tof, spuwen in de gangen, roepen naar het scherm als ze het oneens waren, .. En 2 minuten voor het einde ging het licht aan en begon iedereen door te gaan. Huh? Ik heb ook al de volgende film gevonden die ik wil zien, de poster was alvast fantastisch. Er stak een mes in de titel en een van de letters was een kalasjnikov, veelbelovend dus. Steven jongeman, ik denk dat ik je verjaardagscadeau al heb gevonden. :)
En om af te sluiten. Er zijn rellen in het zuiden van het land, 150 gewonden en een dode. Het heeft allemaal te maken met het tekort aan brandstof. Ook in Kathmandu merk je het wel. Enorme files aan de tankstations, taxi-chauffeurs die meer geld willen, bussen die niet meer rijden waardoor de overige bussen enorm vol zitten, ... En stakingen, gisteren was er eentje in Kalanki waardoor ik uit mijn bus moest stappen. Een van de tankwagens stond op straat met een ingeslagen voorruit, nogal veel mensen en soldaten errond. Maar hey, nog geen reden tot zorgen hoor.
Tot zover mijn bericht. Alles dus goed hier. Ik amuseer me met mijn internationale compadres en ik begin erg goed te wodren in Engels. Zelf mijn gedachten zijn nu in het Engels, wat eigenlijk wel vreemd is.
Groenten!
Bert
dinsdag 12 februari 2008
Laatste week weeshuis Rampur
Liefste internetdagboek,
Jawel, nog maar 4 daagjes en mijn werk in het weeshuis hier is gedaan. Een beetje spijtig natuurlijk, maar het volgende project zal vast ook wel leuk zijn. Deze week gaan we proberen wat afscheidscadeautjes te kopen voor de kinderen. Wss noodverlichting en potloden, aangezien ze dat nodig hebben hier.
Maar we weren ook nog ondertussen ahum. Afgelopen week hebben we de keuken en de eetzaal verder opgeruimd en geschilderd. En toen ik de vorige keer zat te klagen over kakkerlakken...dat was nog maar het begin. Deze keer hebben we geprobeerd de kasten te verplaatsen, de hele achterkant was overdekt met kakkerlakken. Een stuk of 50! Dus na veel gegil en op en neer gespring van iedereen heb ik de spuitbus insecticide mogen bovenhalen. Het leek een beetje op een scene uit Indiana Jones 2. Bij elke stap die ik zette hoorde ik vanalles onder mijn schoenzolen kraken, ik moest constant spinnen en gigantische kakkerlakken ontwijken... Nogal walgeljk. Een halfuurtje later moesten we dan de dode, halfdode en nog springlevende beesten in een emmer scheppen. Het was allemaal behoorlijk vies in het begin maar na 5 minuten went het heus. Anyway, de keuken zou nu relatief proper moeten zijn en ze is helemaal geschilderd.
Oh, en er zijn weer wat nieuwe mensen aangekomen. 1 Hollandse vrouw met 11weeskinderen van een ander RCDP-weeshuis. Ze waren hier op bezoek wegens de '3 Year Anniversary' van ons weeshuis. En dan nog 2 Engelse meisjes die hier voor 3 weken blijven. Dus we zijn momenteel met ongeveer 10 vrijwilligers, echt geweldige bende.
Deze zaterdag is er een soort afscheids-bbq hoeraa. Zondag ga ik samen met Eric de Portugees naar Kathmandu. Om mijn visum voor India te regelen, mijn fototoestel op te halen, wat andere vrijwilligers bezoeken en te babbelen met fotografen voor een nieuw project. Dat zou ik op 3 of 4 dagen moeten kunnen regelen. Nadien ga ik voor een dag of 3 naar het weeshuis in Lamataar om ze ginder te helpen. Dan naar Pokhara voor de trekking. Na de trekking naar Kathmandu voor de bungeesprong. Dan naar India met de 2 Portugese meisjes voor 11 dagen. En dan komt mijn familie voor 2 weken voor een rondreis in Nepal. Drukke tijden dus haha.
Verder nog bedankt voor de postkaartjes, emails en reacties! Tis fijn om wat uit Belgie te horen hehe.
Tot de volgende!
Jawel, nog maar 4 daagjes en mijn werk in het weeshuis hier is gedaan. Een beetje spijtig natuurlijk, maar het volgende project zal vast ook wel leuk zijn. Deze week gaan we proberen wat afscheidscadeautjes te kopen voor de kinderen. Wss noodverlichting en potloden, aangezien ze dat nodig hebben hier.
Maar we weren ook nog ondertussen ahum. Afgelopen week hebben we de keuken en de eetzaal verder opgeruimd en geschilderd. En toen ik de vorige keer zat te klagen over kakkerlakken...dat was nog maar het begin. Deze keer hebben we geprobeerd de kasten te verplaatsen, de hele achterkant was overdekt met kakkerlakken. Een stuk of 50! Dus na veel gegil en op en neer gespring van iedereen heb ik de spuitbus insecticide mogen bovenhalen. Het leek een beetje op een scene uit Indiana Jones 2. Bij elke stap die ik zette hoorde ik vanalles onder mijn schoenzolen kraken, ik moest constant spinnen en gigantische kakkerlakken ontwijken... Nogal walgeljk. Een halfuurtje later moesten we dan de dode, halfdode en nog springlevende beesten in een emmer scheppen. Het was allemaal behoorlijk vies in het begin maar na 5 minuten went het heus. Anyway, de keuken zou nu relatief proper moeten zijn en ze is helemaal geschilderd.
Oh, en er zijn weer wat nieuwe mensen aangekomen. 1 Hollandse vrouw met 11weeskinderen van een ander RCDP-weeshuis. Ze waren hier op bezoek wegens de '3 Year Anniversary' van ons weeshuis. En dan nog 2 Engelse meisjes die hier voor 3 weken blijven. Dus we zijn momenteel met ongeveer 10 vrijwilligers, echt geweldige bende.
Deze zaterdag is er een soort afscheids-bbq hoeraa. Zondag ga ik samen met Eric de Portugees naar Kathmandu. Om mijn visum voor India te regelen, mijn fototoestel op te halen, wat andere vrijwilligers bezoeken en te babbelen met fotografen voor een nieuw project. Dat zou ik op 3 of 4 dagen moeten kunnen regelen. Nadien ga ik voor een dag of 3 naar het weeshuis in Lamataar om ze ginder te helpen. Dan naar Pokhara voor de trekking. Na de trekking naar Kathmandu voor de bungeesprong. Dan naar India met de 2 Portugese meisjes voor 11 dagen. En dan komt mijn familie voor 2 weken voor een rondreis in Nepal. Drukke tijden dus haha.
Verder nog bedankt voor de postkaartjes, emails en reacties! Tis fijn om wat uit Belgie te horen hehe.
Tot de volgende!
zondag 10 februari 2008
Fotokes van de kinderen!
Pratap
Suraksha of 'Bob'. We noemen ze Bob omdat ze altijd een jasje van Bob The Builder aanheeft. Geweldig kind!
Parbat of 'Gap', de jongen met de gebroken arm. 'Gap' ondat ie geen voortanden heeft. De meeste volunteers vinden hem niet zo leuk omdat ie nogal raar doet, maar ik mag hem wel.
Sapana, wat droom betekent in Nepali. De dochter van mijn hostvader en echt een heel mooi kind. Ik ben een beetje trots op deze foto.
Paban
woensdag 6 februari 2008
We Lobe Nepal Bery Much!
Heyheyhey!
Tis weer een daje of 10 geleden sinds mijn laatste post dus er valt weer te veel te melden. Ik zit hier nog steeds in Rampur in het weeshuis, alles gaat geweldig. De muur is bijna af, het tuintje ervoor is helemaal klaar. Sinds gisteren zijn we ook begonnen met de keuken te schilderen. Ik heb echt belachelijk veel kakkerlakken ontdekt toen we de keuken opruimden, wat een zwijnenstal hier! De gemiddelde gezondheidsinspecteur zou stijl achterover vallen. Maar bon, het is hier Belgie niet uiteraard.
En yup, nog maar enkele weekjes en het is hier afgelopen. Het volgende project wordt iets met fotojournalisme of werken met gehandicapten. Binnen een week of 2 ga ik naar Kathmandu om te babbelen met enkele fotografen (beroemde mannen in Nepal blijkbaar hoeraa), ik hoop echt dat ik voor een van de newspapers hier kan werken! Dat zou in ieder geval wel zalig zijn, we zien wel. Oh, dan moet mijn camera wel terug in orde zijn. Hij is sinds begin deze week in Kathmandu voor reparatie. Ik kon niet meer focussen als ik inzoomde, de automatic focus werkte helemaal niet meer, eigenlijk waren alle foto's van dingen verder dan 1 meter ietwat onscherp. Ondertussen ben ik wel close-ups beginnen oefenen, ik heb echt een geweldige foto gemaakt van een van de weeskinderen. De volgende keer zal ik het wel es uploaden, ik ben echt trots haha. Als ik hier weg ga binnenkort ga ik toch een traantje wegpinken denk ik. Ik ben echt dol op mijn kroost hier. Er zijn zoveel leuke dingen die ik zou kunnen vertellen over hen. Alleen al de manier waarop ze de "v" of "f" niet kunnen uitspreken, ze zeggen "b". Dus bootball, bolunteer, bery much.. Galgje spelen met hen is een uitdaging.
Verder nog te melden, de vorige keer in Kathmandu ben ik op bezoek geweest bij de familie van Raj, mijn taalleerkracht in Belgie. Ik ben er uiteindelijk 2 dagen gebleven eb het was echt fijn. Lieve familie en tof om de sfeer van een authentiek Nepalees dorpje te kunnen ervaren. Dit weekend ben ik ook met de Portugezen naar Chitwan National Park gegaan, de 2de keer voor me. Good times hehe, we zijn er ook een bende andere vrijwilligers van RCDP tegen gekomen. Baden met een olifant, jeep-safari, neushoorn spotten, bqq-en, ghost-stories rond het kampvuur, de "raps" van de Engelse volunteer , .. echt fijn. Op maandag zijn we ook terug gaan raften, Eric de Portugees is uit het bootje gevallen! En net geen 2de keer omdat ik hem nog kon tegenhouden. Oh, en we hebben een watergevecht gehouden met een bende Chinezen in een andere raft. "This one is for my Nikon!" haha. En nadien languit slapend op het dak van een bus terug naar het weeshuis hum. Langs kronkelende wegen en de rivier en de stijle rotswanden..echt een adembenemend landschap.
Over de trekking enzo. We gaan rond de 28ste vertrekken voor een dag of 10 in de Anapurna. Met 6 mensen, 3 Portugezen en 3 Belgen. En zonder gids of porter. Als we nadien aankomen in Kathmandu gaan we bungee-jumpen, 160 m, de hoogste in Azie, ik doe nu al in mijn broek. Das ongeveer 158 meter hoger als mijn vorige record ahum.
Nadien gaan we proberen voor een dag of 10 naar India te trekken, maar das nog niet zeker. We zijn het nog volop aan het uitdokteren en we moeten uitzoeken of het lukt qua visum, tijd en geld. En nadien komt mijn familie op bezoek voor 14 dagen. Ehm, ik werk hier heus, maar nu ik hier ben moet ik gewoon mijn kans grijpen om enkele dingente bezoeken.
Om af te sluiten, ik denk niet dat ik luizen heb! Ik heb es gecontroleerd en niets gevonden, plus mijn hoofd jeukt niet meer. Hoeraa! En nee, ik was niet gedrogeerd op die ene foto waar ik een plank vasthield. Ik ben gewoon geboren met ietwat toegeknepen oogjes. Bon, als ik zou willen zou het belachelijk makkelijk zijn om cannabis te vinden. We hebben vandaag ontdekt dat er cannabisplanten groeien vlak tegenover het weeshuis! Sterker nog, het groeit langs alle wegen van ons dorpje haha. Mijn vrienden zijn nu wss al op zoek naar een goedkoop vliegtuigticket richting Nepal. Eric de Portugees is in ieder geval al beginnen sprokkelen, je had zijn gezicht moeten zien toen ie ontdekte dat het gewoon langs de weg groeit. Hilarische toestanden.
That's all for now, tot de volgende!
Yours truly,
Bert
Tis weer een daje of 10 geleden sinds mijn laatste post dus er valt weer te veel te melden. Ik zit hier nog steeds in Rampur in het weeshuis, alles gaat geweldig. De muur is bijna af, het tuintje ervoor is helemaal klaar. Sinds gisteren zijn we ook begonnen met de keuken te schilderen. Ik heb echt belachelijk veel kakkerlakken ontdekt toen we de keuken opruimden, wat een zwijnenstal hier! De gemiddelde gezondheidsinspecteur zou stijl achterover vallen. Maar bon, het is hier Belgie niet uiteraard.
En yup, nog maar enkele weekjes en het is hier afgelopen. Het volgende project wordt iets met fotojournalisme of werken met gehandicapten. Binnen een week of 2 ga ik naar Kathmandu om te babbelen met enkele fotografen (beroemde mannen in Nepal blijkbaar hoeraa), ik hoop echt dat ik voor een van de newspapers hier kan werken! Dat zou in ieder geval wel zalig zijn, we zien wel. Oh, dan moet mijn camera wel terug in orde zijn. Hij is sinds begin deze week in Kathmandu voor reparatie. Ik kon niet meer focussen als ik inzoomde, de automatic focus werkte helemaal niet meer, eigenlijk waren alle foto's van dingen verder dan 1 meter ietwat onscherp. Ondertussen ben ik wel close-ups beginnen oefenen, ik heb echt een geweldige foto gemaakt van een van de weeskinderen. De volgende keer zal ik het wel es uploaden, ik ben echt trots haha. Als ik hier weg ga binnenkort ga ik toch een traantje wegpinken denk ik. Ik ben echt dol op mijn kroost hier. Er zijn zoveel leuke dingen die ik zou kunnen vertellen over hen. Alleen al de manier waarop ze de "v" of "f" niet kunnen uitspreken, ze zeggen "b". Dus bootball, bolunteer, bery much.. Galgje spelen met hen is een uitdaging.
Verder nog te melden, de vorige keer in Kathmandu ben ik op bezoek geweest bij de familie van Raj, mijn taalleerkracht in Belgie. Ik ben er uiteindelijk 2 dagen gebleven eb het was echt fijn. Lieve familie en tof om de sfeer van een authentiek Nepalees dorpje te kunnen ervaren. Dit weekend ben ik ook met de Portugezen naar Chitwan National Park gegaan, de 2de keer voor me. Good times hehe, we zijn er ook een bende andere vrijwilligers van RCDP tegen gekomen. Baden met een olifant, jeep-safari, neushoorn spotten, bqq-en, ghost-stories rond het kampvuur, de "raps" van de Engelse volunteer , .. echt fijn. Op maandag zijn we ook terug gaan raften, Eric de Portugees is uit het bootje gevallen! En net geen 2de keer omdat ik hem nog kon tegenhouden. Oh, en we hebben een watergevecht gehouden met een bende Chinezen in een andere raft. "This one is for my Nikon!" haha. En nadien languit slapend op het dak van een bus terug naar het weeshuis hum. Langs kronkelende wegen en de rivier en de stijle rotswanden..echt een adembenemend landschap.
Over de trekking enzo. We gaan rond de 28ste vertrekken voor een dag of 10 in de Anapurna. Met 6 mensen, 3 Portugezen en 3 Belgen. En zonder gids of porter. Als we nadien aankomen in Kathmandu gaan we bungee-jumpen, 160 m, de hoogste in Azie, ik doe nu al in mijn broek. Das ongeveer 158 meter hoger als mijn vorige record ahum.
Nadien gaan we proberen voor een dag of 10 naar India te trekken, maar das nog niet zeker. We zijn het nog volop aan het uitdokteren en we moeten uitzoeken of het lukt qua visum, tijd en geld. En nadien komt mijn familie op bezoek voor 14 dagen. Ehm, ik werk hier heus, maar nu ik hier ben moet ik gewoon mijn kans grijpen om enkele dingente bezoeken.
Om af te sluiten, ik denk niet dat ik luizen heb! Ik heb es gecontroleerd en niets gevonden, plus mijn hoofd jeukt niet meer. Hoeraa! En nee, ik was niet gedrogeerd op die ene foto waar ik een plank vasthield. Ik ben gewoon geboren met ietwat toegeknepen oogjes. Bon, als ik zou willen zou het belachelijk makkelijk zijn om cannabis te vinden. We hebben vandaag ontdekt dat er cannabisplanten groeien vlak tegenover het weeshuis! Sterker nog, het groeit langs alle wegen van ons dorpje haha. Mijn vrienden zijn nu wss al op zoek naar een goedkoop vliegtuigticket richting Nepal. Eric de Portugees is in ieder geval al beginnen sprokkelen, je had zijn gezicht moeten zien toen ie ontdekte dat het gewoon langs de weg groeit. Hilarische toestanden.
That's all for now, tot de volgende!
Yours truly,
Bert
Abonneren op:
Posts (Atom)
