Heyheyhey!
Het laatste hoofdstuk!Momenteel zit ik in Bangkok,mijn laatste volledige dag te verdoen met shoppen, rondhoppen en nog wat laatste dingen regelen. Even 10 dagen terug!
Na mijn vorige blog vanuit Vientiane, de hoofdstad van Laos, ben ik opnieuw Jef en Els tegengekomen (die 2 Belgen die ik al eerder had ontmoet bij de 4000 islands). Die zaten uiteraard weer in hetzelfde hotel als mij hehe. Na wat gevulde kikkers en Laotiaanse pinten hebben we dan maar besloten een einde te maken aan al die toevalligheden en voor een tijdje samen verder te reizen.
Na Vientiane zijn we verder gereisd naar Vang Vieng, een stadje dat vooral bekend staat om "tubing". Het concept van tubing: gezeten in de binnenband van een tractor ronddobberen op een rivier, terwijl bars aan de oever je met lasso's en stokken proberen op te vissen zodat je iets drinkt bij hen voor je verder drijft. Maar helaas! We hebben het niet kunnen proberen omdat het te gevaarlijk was geworden door het regenseizoen. Vlak voordat we arriveerden was er een meisje verdronken dus hebben ze tubing voor een tijdje afgeschafd. En het was ook echt wel gevaarlijk op die rivier. Het regende zoveel dat er tijdens ons verblijf 4 bungalows van ons guesthouse in de rivier zijn gestort door een grondverschuiving. En 2 grote houten bruggen zijn meegesleurd door de stroming... Misschien toch niet de moment om rond te dobberen in een rubberen bandje. Dus in plaats daarvan hebben we dan maar wat tochtjes door de jungles gemaakt en Friends en Family Guy gezien in de TV-bars.
Na Vang Vieng was Luang Prabang aan de beurt, een oude hoofdstad die bekend staat om haar mooie tempels. Wegens algemene tempelitis hebben we de tempels maar gelaten voor wat het was. Dan maar een beetje door de stad wandelen, es een massage proberen en de nachtmarkt bekijken. Omdat er in heel Laos een avondklok is ingesteld om 11.30 sluiten alle cafes dan. Maar in Luang Prabang is er 1 plaats die blijkbaar de avondklok heeft omzeild, de lokale bowlingzaal. Dus tussen 12 en 3 uur 's nachts zit het daar vol met dronken jongeren die proberen te bowlen. Waaronder wij hehe. En ik heb gewonnen van 9 andere zatlappen hoeraa! Bowlen gaat gewoon makkelijker als je de pins dubbel ziet. Na 5 dagen pret met Jef en Els heb ik dan afscheid genomen en ben ik aan een 2-daagse bootreis op de Mekong begonnen, richting Thailand. Mensen die Jef en Els kenden zaten op dezelfde boot, dus ik had al onmiddelijk nieuw gezelschap van 3 Belgen hoeraa. En onderweg op den boot was het wel heel mooi natuurlijk, tussen de jungle en de heuvels enzo.
Na 2 dagen op de boot en een halve dag op bus zijn we dan aangekomen in het noorden van Thailand, in Chiang Mai. Daar zijn ze dan de volgende dag begonnen aan 1.5 dag mediteren in een Boeddhistisch klooster. Dus iedereen een te groot wit pakje aan, even wat instructies en dan maar proberen te mediteren. Ik denk dat het bij Boeddhisme de bedoeling is je emoties te bedwingen, onnodige gedachten vermijden en dingen niet te analyseren maar te aanvaarden. Wat me niet zo best lukt ahem. We moesten onze ogen sluiten en proberen aan niets te denken. Gewoon ons op onze ademhaling concentreren. Soms lukte het wel hoor maar ik denk toch niet dat er een carriere als monnik voor me is weg gelegd. Dagdromem is zo ongeveer een hobbie voor mij, dus als ik mijn ogen sloot begon ik de helft van den tijd te denken en te dromen, of ik viel gewoon doodleuk in slaap haha.
Na wederom een afscheid heb ik een nachtbus richting Bangkok genomen en hier zit ik nu. Morgen vertrek ik naar huis en dan zit mijn reis van 8 maanden erop. Als je op zoek bent naar een melige conclusie moet ik je teleurstellen. Laten we gewoon zeggen dat ik me 8 maanden geweldig heb geamuseerd en dat ik het allemaal opnieuw zou doen.
Maar nu heb ik gewoon zin om mijn familie en vrienden terug te zien!
Dus slacht het vetgemeste kalf almaar, de verloren zoon keert terug! En gelieve het kalf te serveren met een belachelijke hoeveelheid fritten. Ik kan geen rijst meer zien!!! Overmorgen sta ik er terug. Bruiner, blonder, armer, rijker...
Tot sebiet!!!!
maandag 28 juli 2008
woensdag 16 juli 2008
Laos!
Heyhey!
Tis ondertussen al dag 227 van mijn reis en dus ben ik in minder als 2 weken al thuis!
De voorbije week heb ik Laos verkend ende goedgekeurd. De eerste stop was Don Khet, een van de "4000 islands' vlakbij de Cambodjaanse grens. De Mekong rivier heeft in deze streek een breedte van 14 kilometer en is gevuld met 4000 eilandjes (ongeveer he). Dus ben ik samen met een Amerikaanse en 2 Belgen geland op een van de eilandjes en heb ik me zo een bungalow van 2 dollar veroverd. Don Khet is via een brug verbonden met Don Khon en er loopt een spoorweg over deze 2 eilanden, het enige stukje spoorweg in heel Laos, gebouwd door de Fransen. Wat een beetje stom overkomt op 2 eialndjes van een zakdoek groot. Ik ben er 2 dagen gebleven en heb vooral wat rond gewandeld, watervallen bekeken en mijn hangmat beter leren kennen. Oh, en ik ben samen met de andere Belg de Mekong over gezwommen! De stroming hadden we een beetje onderschat, maar tis gelukt en het was leutig! Wel een lens verloren in de Mekong merde,
Na de eilandjes ben ik naar Champasack vetrokken, waar er een Angkoriaanse tempel te bezichten valt. 's Morgens ben ik met het fietske naar de tempel vertrokken met de bedoeling de zonsopgang te zien maar die heb ik een beetje gemist. Het was toch verder fietsen als gedacht hum. Maar wel gratis binnen geraakt via een zij-ingang! Na een initiele 'What the fuck...' bleek de tempel toch de moeite te zijn en het was vooral leuk dat ik de enige toerist ginder was. One on one time with an Angkorian temple hurray.
Tegen 's middags mijn spreekwoordelijke valiezen gepakt en via een moto, een ferry, een bus een een mini-van tot in Pakse geraakt. Vanwaar ik dan weer de nachtbus tot in Vientiane, de hoofdstad van Laos, heb genomen. De nachtbus was nog wel grappig. Ik moest mijn bed delen met 3 andere mensen en nee, het waren geen mooie vrouwen. Gelukkig ben ik niet in lepeltjeshouding wakker geworden naast die oude kerel haha. Nu zit ik dus i Vientiane. Morgen ga ik naar Vang Vieng waar ik kan 'tuben' (uitleg volgt later) en rotsklimmen.
Alrighty, tot de volgende!!
Tis ondertussen al dag 227 van mijn reis en dus ben ik in minder als 2 weken al thuis!
De voorbije week heb ik Laos verkend ende goedgekeurd. De eerste stop was Don Khet, een van de "4000 islands' vlakbij de Cambodjaanse grens. De Mekong rivier heeft in deze streek een breedte van 14 kilometer en is gevuld met 4000 eilandjes (ongeveer he). Dus ben ik samen met een Amerikaanse en 2 Belgen geland op een van de eilandjes en heb ik me zo een bungalow van 2 dollar veroverd. Don Khet is via een brug verbonden met Don Khon en er loopt een spoorweg over deze 2 eilanden, het enige stukje spoorweg in heel Laos, gebouwd door de Fransen. Wat een beetje stom overkomt op 2 eialndjes van een zakdoek groot. Ik ben er 2 dagen gebleven en heb vooral wat rond gewandeld, watervallen bekeken en mijn hangmat beter leren kennen. Oh, en ik ben samen met de andere Belg de Mekong over gezwommen! De stroming hadden we een beetje onderschat, maar tis gelukt en het was leutig! Wel een lens verloren in de Mekong merde,
Na de eilandjes ben ik naar Champasack vetrokken, waar er een Angkoriaanse tempel te bezichten valt. 's Morgens ben ik met het fietske naar de tempel vertrokken met de bedoeling de zonsopgang te zien maar die heb ik een beetje gemist. Het was toch verder fietsen als gedacht hum. Maar wel gratis binnen geraakt via een zij-ingang! Na een initiele 'What the fuck...' bleek de tempel toch de moeite te zijn en het was vooral leuk dat ik de enige toerist ginder was. One on one time with an Angkorian temple hurray.
Tegen 's middags mijn spreekwoordelijke valiezen gepakt en via een moto, een ferry, een bus een een mini-van tot in Pakse geraakt. Vanwaar ik dan weer de nachtbus tot in Vientiane, de hoofdstad van Laos, heb genomen. De nachtbus was nog wel grappig. Ik moest mijn bed delen met 3 andere mensen en nee, het waren geen mooie vrouwen. Gelukkig ben ik niet in lepeltjeshouding wakker geworden naast die oude kerel haha. Nu zit ik dus i Vientiane. Morgen ga ik naar Vang Vieng waar ik kan 'tuben' (uitleg volgt later) en rotsklimmen.
Alrighty, tot de volgende!!
dinsdag 15 juli 2008
Byebye Cambodja!
Heyhey!
Ik sta weer 2 weken achter met de berichtgeving, maar hier komt ie dan!
Na de vorige blog ben ik nog ongeveer een weekje in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja, gebleven. De eerste dagen nog samen met Veerle, daarna in mijn uppie. Veerle haar vakantie zat er vorige week op dus die zit ondertussen al terug thuis chocolade te eten. ;)
Van alle dingen die ik in Phnom Pemh heb gezien (en geloof me, das een heleboel) was het S.21 musuem het indrukwekkendste. Deze voormalige school is tijdens het Khmer Rouge regime omgevormd tot een ondervragings- en foltercentrum. Tienduizenden mensen zijn hier gepasseerd tijdens de 3 jaren dat het regime duurde. Je kan nu door de schoollokalen wandelen waar alles nog is gelaten zoals het werd aangetroffen door het Vietnamese leger. En er is een grote fototentoonstelling met honderden foto's van de mensen die ondervraagd zijn en later hier of op de Killing Fields zijn vermoord. Verder ook nog heel veel informatie over het regime van Pol Pot. Erg ontstellend allemaal.
Maar goed, nadat Veerle was vetrokken heb ik nog enkele dagen in Phnom Penh door gebracht, wachtend op mijn visum voor Laos. Best wel een beetje vreemd om zo plots in je eentje te zijn. Daar sta je dan, in je uppie, in een of andere Aziatische hoofdstad. De voorbije 7 maanden was ik altijd omringd door andere vrijwilligers, mensen vam mijn organisatie, ... Maar bon, na ongeveer 2 daagjes van niet goed weten wat met mezelf aan te vangen was ik terug in orde hoor. En geen zorgen, in je eentje reizen is niet zo angstaanjagend als het lijkt, ik heb ondertussen al een heleboel tof volk leren kennen.
Phnom Penh is best een aangename stad. Tis er fijn om rond te wandelen en er is een heleboel te zien en te doen. Tuurlijk, om de 5 minuten wordt je wel aangesproken door een kind dat je boeken wilt verkopen. Ook constant te horen "Hey man, you want tuk-tuk? Cheap Cheap" of "You want moto?". Werkt best wel op de zenuwen op een mindere dag. En mensen in een rolstoel rijden net niet over je tenen om je aandacht te trekken! Als het wat donkerder wordt, bieden ze je natuurlijk maruhuana, skank, cocaine, heroine, opium, ... enzovoort aan. Begint een beetje op "Fear and Loathing Phnom Penh" te lijken. Oh, en in zowat elk restaurant staat er "Happy pizza" en "Happy shake" op het menu. Nee, dat betekent niet dat er extra stukjes ananas op je pizza zitten. Eerder paddestoelen en/marihuana. Ik kan me best inbeelden dat er onschuldige zielen niet snappen waarom ze plots roze oliafntjes zien.
Na Phnom Penh ben ik naar het Noorden van Cambodja getrokken, naar Ban Lung. Dus 12 uur op een bus over een hobbelweg, mijn kont heeft het me nog steeds niet vergeven haha. Vooral het laatste stuk was door de moesson veranderd in een modderfestijn. Anyway, ik ben heelhuids aangekomen in Ban Lung en ben de volgende dag op verkenning getrokken. Samen met een gids op een motortje langs 3 watervallen, een meer in een vulkanische krater (zalig zwemmen!), een etnisch dorp (de inwonders waren blijkbaar ergens anders etnisch aan het doen, compleet verlaten merde), een Boeddha standbeeld (ik heb het zo stilaan wel gehad met standbeelden, tempels en watervallen) en een rubberfabriek. We zijn een paar keer bijna onderuit gegaan in de modder maar het bleef allemaal grappig)
En dan richting Laos hoeraa!! Nog es 12 uur op de bus, maar nog wel te doen. En mijn Cambodjaanse buurvrouw op de bus heeft me getracteerd! Ze is 2 keer bij een pauze uit de bus gestapt om wat eten voor me te kopen, ik moet er te mager uit zien ofzo. Lief menske.
Ik sta weer 2 weken achter met de berichtgeving, maar hier komt ie dan!
Na de vorige blog ben ik nog ongeveer een weekje in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja, gebleven. De eerste dagen nog samen met Veerle, daarna in mijn uppie. Veerle haar vakantie zat er vorige week op dus die zit ondertussen al terug thuis chocolade te eten. ;)
Van alle dingen die ik in Phnom Pemh heb gezien (en geloof me, das een heleboel) was het S.21 musuem het indrukwekkendste. Deze voormalige school is tijdens het Khmer Rouge regime omgevormd tot een ondervragings- en foltercentrum. Tienduizenden mensen zijn hier gepasseerd tijdens de 3 jaren dat het regime duurde. Je kan nu door de schoollokalen wandelen waar alles nog is gelaten zoals het werd aangetroffen door het Vietnamese leger. En er is een grote fototentoonstelling met honderden foto's van de mensen die ondervraagd zijn en later hier of op de Killing Fields zijn vermoord. Verder ook nog heel veel informatie over het regime van Pol Pot. Erg ontstellend allemaal.
Maar goed, nadat Veerle was vetrokken heb ik nog enkele dagen in Phnom Penh door gebracht, wachtend op mijn visum voor Laos. Best wel een beetje vreemd om zo plots in je eentje te zijn. Daar sta je dan, in je uppie, in een of andere Aziatische hoofdstad. De voorbije 7 maanden was ik altijd omringd door andere vrijwilligers, mensen vam mijn organisatie, ... Maar bon, na ongeveer 2 daagjes van niet goed weten wat met mezelf aan te vangen was ik terug in orde hoor. En geen zorgen, in je eentje reizen is niet zo angstaanjagend als het lijkt, ik heb ondertussen al een heleboel tof volk leren kennen.
Phnom Penh is best een aangename stad. Tis er fijn om rond te wandelen en er is een heleboel te zien en te doen. Tuurlijk, om de 5 minuten wordt je wel aangesproken door een kind dat je boeken wilt verkopen. Ook constant te horen "Hey man, you want tuk-tuk? Cheap Cheap" of "You want moto?". Werkt best wel op de zenuwen op een mindere dag. En mensen in een rolstoel rijden net niet over je tenen om je aandacht te trekken! Als het wat donkerder wordt, bieden ze je natuurlijk maruhuana, skank, cocaine, heroine, opium, ... enzovoort aan. Begint een beetje op "Fear and Loathing Phnom Penh" te lijken. Oh, en in zowat elk restaurant staat er "Happy pizza" en "Happy shake" op het menu. Nee, dat betekent niet dat er extra stukjes ananas op je pizza zitten. Eerder paddestoelen en/marihuana. Ik kan me best inbeelden dat er onschuldige zielen niet snappen waarom ze plots roze oliafntjes zien.
Na Phnom Penh ben ik naar het Noorden van Cambodja getrokken, naar Ban Lung. Dus 12 uur op een bus over een hobbelweg, mijn kont heeft het me nog steeds niet vergeven haha. Vooral het laatste stuk was door de moesson veranderd in een modderfestijn. Anyway, ik ben heelhuids aangekomen in Ban Lung en ben de volgende dag op verkenning getrokken. Samen met een gids op een motortje langs 3 watervallen, een meer in een vulkanische krater (zalig zwemmen!), een etnisch dorp (de inwonders waren blijkbaar ergens anders etnisch aan het doen, compleet verlaten merde), een Boeddha standbeeld (ik heb het zo stilaan wel gehad met standbeelden, tempels en watervallen) en een rubberfabriek. We zijn een paar keer bijna onderuit gegaan in de modder maar het bleef allemaal grappig)
En dan richting Laos hoeraa!! Nog es 12 uur op de bus, maar nog wel te doen. En mijn Cambodjaanse buurvrouw op de bus heeft me getracteerd! Ze is 2 keer bij een pauze uit de bus gestapt om wat eten voor me te kopen, ik moet er te mager uit zien ofzo. Lief menske.
donderdag 3 juli 2008
Cambodge...douze points!
Heyheyhey!
Tis weeral 2 weken geleden dat ik nog wat geschreven heb, dus even wat bijwerken!
Na de laatste blog zijn we eerst nog 2 dagen in Bangkok gebleven. We hebben zo een georganiseerde uitstap van 1 dagje gedaan met een bezoek aan een drijvende markt (nogal toeristisch), de brug over de Kwai rivier (zoals in de film!) en de "tijger tempel" waar je een tijger kan knuffelen. Veerle is in haar kont gebeten door nen kleine tijger!
De volgende dag dan de bustocht naar Siem Reap, de stad naast Angkor Wat. Wederom van 's morgens tot 's avonds op een bus, een taxi (die is stil gevallen onderweg) en een bus maar we zijn er uiteindelijk toch geraakt.
De eerste indrukken van Cambodja: tis er een stuk armer als in Thailand. De steden waar alle toeristen langskomen (Siem Reap, Phnom Penh en Sihanouk Ville) zijn wel modern, maar onderweg door het land zie je vooral rijstvelden en huttekes. En de wegen trekken op niet veel. Tis er ook wel aan te merken dat dit land vroeger een Franse kolonie was. Koloniale gebouwen, restaurants en hotels met franse namen, .. En bij de busstanden staan ze te zwaaien met stokbrood en "La vache qui rit" (serieus!, zo grappig om te zien!). De Amerikaanse dollar is hier almachtig, hun eigen munteenheid (4000 real = 1 $) wordt ook wel gebruikt maar de meeste prijzen staan in dollars. Tis hier gelukkig wel terug goedkoop, voor 2 dollar kunnen we blijven slapen, voor 3 dollar kun je wat eten en drinken. Cambodjaans (Khmer) eten is trouwens fantastisch! (Alhoewel ik octopus op een stokje afraad) Het begint hier eerder op een culinaire rondreis te lijken haha. Hum, wat nog... Net als in Thailand terug veel sekstoeristen. Oude en niet zo oude kerels die met een jonge Cambodjaanse naast hen paraderen. Een voorbeeld van een van die kerels, geweldig t-shirt hoor.
Maar hey, de reden waarom we naar Siem Reap zijn gekomen: het Angkor tempel complex! Gewoon Angkor Wat zeggen is niet echt correct. Angkor Wat is maar een van de tempels in het complex van 40 vierkante kilometer, er zijn dus nog massa's tempels, vijvers en paleizen rond. We hebben maar een 3-dagen pas gekocht zodat we rustig konden rondwandelen. 2 dagen op ons eigen wat rondgefietst en 1 dag met een gids. Echt ongelofelijk allemaal. Angkor Wat is inderdaad indrukwekkend! Het is een gigantische tempelstad met een soort slotgracht er rond. Schitterende bas reliefs op de muren, ongelofelijk architectuur, ... Ach ja, je moet de fotos maar bekijken. Tis moeilijk uit te leggen. Ook Angkor Tom met de Bayon tempel is dik de moeite. Tis er ook eentje dat ik van de postkaartjes herkende. Die tempel met al die grote gezichten. Blijkt dat er 54 torens staan (voor de 54 provincies van Cambodja toen) en elke toren heeft 4 lachende gezichten. 4 verschillende glimlachen voor verschillende gevoelens uit te beelden!). Zaligen tempel! Ook Ta Phrom was ongelofelijk. Dien tempel hadden ze nog in zijn oorspronkelijke staat gelaten, dus zoals ie ontdekt is geweest. Overal gigantische bomen die door tempelmuren breken enzo...
Fotos van Angkor en de andere tempels hier ende hier
Nog in Siem Reap hebben we een drijvend dorp bezocht... met een drijvende hoofdstraat, 2 kerken, een paar scholen en een basketbalveld (!)...alles dobberend op de rivier. Best boeiend. Er zijn 6000 inwoners, meestal arme vissers die zich geen huis kunnen veroorloven en dus op zo'n woonboot wonen, terwijl er toeristen langsvaren.
Na Siem Reap zijn we met de bus naar Sihanouk Ville vertrokken, een naar de voormalige koning genoemde stad aan de kust. Waar we vooral aan het strand hebben gelegen eerlijk gezegd. Best wel een enorm vreemd strand hoor. Letterlijk om de minuut kwam er wel iemand langs bij ons. Kindjes met armbandjes om te verkopen, kinderen om je lege blikje op te halen, vrouwen met fruitschotels of gebakken octopus op een stokje, vrouwen voor een manicure of een massage (ik heb me laten scheren en masseren op het strand jawel), slachtoffers van landmijnen die zich over strand slepen tot bij je strandstoel, vrouwend die komen zeggen dat ze HIV hebben, ... beetje hallucinant na een tijdje. En mijn ipod is gepikt door 2 van die rotzakjes! Eentje was aan het babbelen met Veerle, terwijl nummer 2 achter haar rug er met mijn ipod vandoor ging. Dikke merde! Dus moet ik nog 1 maand verder zonder muziek...
Momenteel zitten we in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. Binnen 3 dagen gaat Veerle terug naar Bangkok en dan naar Belgie, terwijl ik naar het Noorden van Cambodja trek en nadien naar Laos. Na 10 dagen Laos ga ik terug naar Noord Thailand en dan terug naar huis. Yup, naar huis. Nog 4 weken en ik ben er terug!
Tot de volgende!
P.S. Enorm veel Cambodjaanse vrouwen lopen hier overdag rond in hun pyjama. Komen ze net terug van een pyjama feestje? Als ik meer weet laat ik het jullie wel weten.
Tis weeral 2 weken geleden dat ik nog wat geschreven heb, dus even wat bijwerken!
Na de laatste blog zijn we eerst nog 2 dagen in Bangkok gebleven. We hebben zo een georganiseerde uitstap van 1 dagje gedaan met een bezoek aan een drijvende markt (nogal toeristisch), de brug over de Kwai rivier (zoals in de film!) en de "tijger tempel" waar je een tijger kan knuffelen. Veerle is in haar kont gebeten door nen kleine tijger!
De volgende dag dan de bustocht naar Siem Reap, de stad naast Angkor Wat. Wederom van 's morgens tot 's avonds op een bus, een taxi (die is stil gevallen onderweg) en een bus maar we zijn er uiteindelijk toch geraakt.
De eerste indrukken van Cambodja: tis er een stuk armer als in Thailand. De steden waar alle toeristen langskomen (Siem Reap, Phnom Penh en Sihanouk Ville) zijn wel modern, maar onderweg door het land zie je vooral rijstvelden en huttekes. En de wegen trekken op niet veel. Tis er ook wel aan te merken dat dit land vroeger een Franse kolonie was. Koloniale gebouwen, restaurants en hotels met franse namen, .. En bij de busstanden staan ze te zwaaien met stokbrood en "La vache qui rit" (serieus!, zo grappig om te zien!). De Amerikaanse dollar is hier almachtig, hun eigen munteenheid (4000 real = 1 $) wordt ook wel gebruikt maar de meeste prijzen staan in dollars. Tis hier gelukkig wel terug goedkoop, voor 2 dollar kunnen we blijven slapen, voor 3 dollar kun je wat eten en drinken. Cambodjaans (Khmer) eten is trouwens fantastisch! (Alhoewel ik octopus op een stokje afraad) Het begint hier eerder op een culinaire rondreis te lijken haha. Hum, wat nog... Net als in Thailand terug veel sekstoeristen. Oude en niet zo oude kerels die met een jonge Cambodjaanse naast hen paraderen. Een voorbeeld van een van die kerels, geweldig t-shirt hoor.
Maar hey, de reden waarom we naar Siem Reap zijn gekomen: het Angkor tempel complex! Gewoon Angkor Wat zeggen is niet echt correct. Angkor Wat is maar een van de tempels in het complex van 40 vierkante kilometer, er zijn dus nog massa's tempels, vijvers en paleizen rond. We hebben maar een 3-dagen pas gekocht zodat we rustig konden rondwandelen. 2 dagen op ons eigen wat rondgefietst en 1 dag met een gids. Echt ongelofelijk allemaal. Angkor Wat is inderdaad indrukwekkend! Het is een gigantische tempelstad met een soort slotgracht er rond. Schitterende bas reliefs op de muren, ongelofelijk architectuur, ... Ach ja, je moet de fotos maar bekijken. Tis moeilijk uit te leggen. Ook Angkor Tom met de Bayon tempel is dik de moeite. Tis er ook eentje dat ik van de postkaartjes herkende. Die tempel met al die grote gezichten. Blijkt dat er 54 torens staan (voor de 54 provincies van Cambodja toen) en elke toren heeft 4 lachende gezichten. 4 verschillende glimlachen voor verschillende gevoelens uit te beelden!). Zaligen tempel! Ook Ta Phrom was ongelofelijk. Dien tempel hadden ze nog in zijn oorspronkelijke staat gelaten, dus zoals ie ontdekt is geweest. Overal gigantische bomen die door tempelmuren breken enzo...
Fotos van Angkor en de andere tempels hier ende hier
Nog in Siem Reap hebben we een drijvend dorp bezocht... met een drijvende hoofdstraat, 2 kerken, een paar scholen en een basketbalveld (!)...alles dobberend op de rivier. Best boeiend. Er zijn 6000 inwoners, meestal arme vissers die zich geen huis kunnen veroorloven en dus op zo'n woonboot wonen, terwijl er toeristen langsvaren.
Na Siem Reap zijn we met de bus naar Sihanouk Ville vertrokken, een naar de voormalige koning genoemde stad aan de kust. Waar we vooral aan het strand hebben gelegen eerlijk gezegd. Best wel een enorm vreemd strand hoor. Letterlijk om de minuut kwam er wel iemand langs bij ons. Kindjes met armbandjes om te verkopen, kinderen om je lege blikje op te halen, vrouwen met fruitschotels of gebakken octopus op een stokje, vrouwen voor een manicure of een massage (ik heb me laten scheren en masseren op het strand jawel), slachtoffers van landmijnen die zich over strand slepen tot bij je strandstoel, vrouwend die komen zeggen dat ze HIV hebben, ... beetje hallucinant na een tijdje. En mijn ipod is gepikt door 2 van die rotzakjes! Eentje was aan het babbelen met Veerle, terwijl nummer 2 achter haar rug er met mijn ipod vandoor ging. Dikke merde! Dus moet ik nog 1 maand verder zonder muziek...
Momenteel zitten we in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. Binnen 3 dagen gaat Veerle terug naar Bangkok en dan naar Belgie, terwijl ik naar het Noorden van Cambodja trek en nadien naar Laos. Na 10 dagen Laos ga ik terug naar Noord Thailand en dan terug naar huis. Yup, naar huis. Nog 4 weken en ik ben er terug!
Tot de volgende!
P.S. Enorm veel Cambodjaanse vrouwen lopen hier overdag rond in hun pyjama. Komen ze net terug van een pyjama feestje? Als ik meer weet laat ik het jullie wel weten.
Abonneren op:
Posts (Atom)
