Abuja!

Praise the lord! Hallelujah! Een dag na mijn vorige blog is het papierwerk zowaar in orde gebracht en heb ik kunnen werken! De mensen van het ministerie hebben me naar een hospitaal in Ibadan gebracht waar ik vervolgens 3,5 dag heb doorgebracht. Ik heb voor het eerst in 2 maanden weer kunnen rondwandelen in labojas en met latex handschoenen. Heerlijk. Ik heb er de verschillende HIV-testen van wat dichter kunnen bestuderen, wat erg interessant was. En ik kan nu ook bloedgroepen identificeren, altijd handig. We hebben voor de grap mijn eigen bloed onderzocht. Ik heb bloedgroep O positief en een hematocriet waarde van 47 (blijkbaar spectaculair veel). Verder wat rondgehangen met de dokters en geobserveerd terwijl ze HIV-counselling deden. Ik ben voor het eerst mensen tegengekomen in fase 4 (AIDS), wat niet zo een prettig zicht is. Was wel even slikken, ik werd er wat stil van. Het hospitaal was erg goed. Met voorsprong het beste labo dat ik hier heb gezien, alhoewel ze uiteraard ook elektriciteitsproblemen hadden ondanks de generator (je hebt weinig aan een “Ultra Low Freezer” als er geen power is). De dokters waren vriendelijk en meer dan bereid om me alles uit te leggen.

Maar na 3,5 dag was het dus al afgelopen spijtig genoeg. Het is nu zaterdagavond en ik zit in Abuja (de hoofdstad) deze blog te typen. Vanmorgen vroeg heb ik de bus genomen en ik ben een uur geleden hier aangekomen. De busrit was ongeveer 10 uur. Ze hebben 10 uur lang Nollywood films (niveau FC de Kampioenen) op me afgevuurd, maar ik heb er niet zo veel aandacht aan besteed. Beetje geslapen, beetje gelezen, wat uit het raam zitten staren naar het landschap. De tijd vloog voorbij en eigenlijk was het zo slecht niet om es een tijdje op mijn eentje te zijn en te peinzen. Op een normale zaterdagmiddag tijdens de zomervakantie zit ik wat te lummelen voor mijn computer, nu kan ik door Nigeria sjeezen op weg naar de volgende bestemming. Nice! Oh, en tijdens de tussenstop bij het tankstation heb ik een stuk of 5 nieuwe slogans op nummerplaten ontdekt! Ik zit aan 29 ondertussen, wie weet gaat het me nog lukken om ze alle 37 te vinden. Nog 2 weken te gaan!

De plek waar ik nu zit lijkt wel in orde. Mijn gastfamilie woont in een “estate” en er is me al verteld dat er een gym en een zwembad is. Feest! Ze zitten hier zeker niet om geld verlegen, en Nigerianen kunnen echt niet subtiel met rijkdom omgaan. “If you got it, you gotta show it.”
Morgen slepen ze me mee naar de kerk (uiteraard) en nadien weet ik het nog niet momenteel. Acht, maakt niet uit, ik dokter het morgen wel uit. Normaal gezien ga in Abuja 5 dagen in een weeshuis werken, de stad wat verkennen en rondhangen met vrienden.

Tot de volgende!
Yours truly

Bert